ده نوع جراحت عامل لنگش در سگ

ده نوع جراحت عامل لنگش در سگ

لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد...

لنگش سگ لزوماً همراه با افزایش سن حیوان نیست و می تواند به علت مشکلاتی از یک تروما یا عارضه ای مرموز و مزمن باشد. لنگش را باید همیشه جدی گرفت چرا که یک لنگش ساده هم می تواند نشانه یک وضعیت خطرناک و تهدیدکننده زندگی حیوان باشد. عللی که باید صاحب یک سگ با آنها آشنا باشد و در صورت مواجهه با آن به دامپزشک مراجعه کند عبارتند از :

1 - جراحت بافت نرم : این عامل را می توان شایعترین علت لنگش سگ نامید. رگ به رگ شدن، کشیدگی عضله و تروماهای کوچک وارده به عضلات از این دسته اند. معمولاً این دسته عوامل خطرناک نیستند و با استراحت و تجویز داروهای ضد درد خفیف درمان می شوند.

2 - آرتریت : اگر سگی در بلندشدن از جای خود یا بالارفتن از پله ها و پایین آمدن مشکل دارد باید در این خصوص با دامپزشک برای اطمینان از عدم وجود آرتریت مشورت نمود. اگر سگ جثه بزرگی دارد ممکن است دیسپلازی لگن هم در بین باشد.

3 - جراحت کف پا یا ناخن : بریدگی کف پا می تواند به لنگش منجر شود. سنگ تیز ، خرده چوب یا شیشه هم می تواند در کف پا فرو رفته و باعث لنگش شود. شکستگی ناخن هم از دیگر علل است. به تورم یا علائم عفونت هم باید توجه کرد. تغییر ناگهانی و شدید آب و هوا هم می تواند به آسیب و ترک خوردن بافت کف پا و دردناک شدن آن منجر گردد.

4 - شکستگی های داخلی : این نوع شکستگی استخوانی به نحوی است که پوست دچار آسیب نشده است. البته ممکن است تا مدتی این عارضه مشخص نشود بخصوص اگر پا ظاهر غیرطبیعی در اثر پیچ خوردگی و غیره نداشته باشد.

5 - شکستگی شدید : در این نوع شکستگی ، استخوان آسیب دیده از پوست بیرون زده است. در این حال ممکن است عفونت در اثر مواجهه استخوان با خارج هم عارض گردد.

6 - شکستگی اپی فیزیال : این نوع شکستگی معمولاً در انتهای استخوانهای بزرگ نظیر femur یا humerus و در محل صفحات رشد در توله ها یا سگ های جوانتر اتفاق می افتد.

7 - درد با علت نامشخص : عارضه ای در توله ها و سگ های جوان وجود دارد که از آن به panosteitis تعبیر و باعث لنگش می شود. علت اصلی آن مشخص نیست اما نقش ژنتیک در آن مؤثر است. رشد سریع و غذاهای با پروتئین بالا هم بی تأثیرنیستند.

8 - جراحت لیگامنت : لیگامنت‎‌ها رشته های عضلانی هستند که استخوانها را در محل مفاصل بهم پیوند می دهند. وقتی دچار جراحت شوند، کارکرد مفصل با مشکل مواجه شده و حیوان دچار لنگش می گردد.

9 - تومورها : لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد. 

10 - مشکل زانو : ممکن است در اثر پرش ، عفونت یا تروما استخوان زانو دچار مشکل گردد که در این صورت باید با دامپزشک مشورت نمود.

مراقبت های بعد از عمل جراحی در سگ ها

مراقبت های بعد از عمل جراحی در سگ ها

مانند هر حیوان دیگر ، سگها قبل از عمل جراحی نیاز به آمادگی و بعد از عمل جراحی نیاز به نگهداری صحیح دارند . معمولا دامپزشکان پس از عمل به شما لیستی خواهند داد که در این مدت چگونه از سگ نگهداری کنید .

اگر میخواهید بدانید که پس از عمل جراحی چگونه از سگ خود به درستی نگهداری کنید این مقاله برای شما مفید خواهد بود .

پس از رسیدن به خانه :

معمولا عمل جراحی سگها صبح زود انجام میشود . هنگامی که به خانه رسیدید برای سگ مکانی راحت برای خواب را آماده کنید زیرا داروی بیهوشی هنوز در بدن اوست و سگ تا بقیه روز خواب آلود خواهد بود .

اگر دارای پت های دیگری هستید آنها را از سگتان دور کنید زیرا با کمتر شدن تاثیر دارو ها او شروع به درد کشیدن خواهد کرد و این موجب آزار دیگر پت هایتان خواهد شد . روی زمین مقداری بالش و پتو و وسایل نرم بگذارید ولی بعدا آنها را دور بریزید ، سگی که جراحی کرده نباید روی تخت یا مبل بخوابد .

داروی بیهوشی معمولا موجب ناراحتی معده سگ میشود و از اشتهای آنها میکاهد ، غذای خشک سگ در این حالت برای او مناسب نیست . به سگتان مقداری غذای ساده انسان مانند مرغ آب پز و برنج نرم بدهید . اگر سگتان درون قفس میخوابد ، آن را تمیز کند تا سگ دچار عفونت نشود .

از قلاده الیزابت یا همان E-Collar استفاده کنید

سگ شما ممکن است جای بخیه را بلیسد یا گاز بگیرد ، قلاده های الیزابت نوعی گردنبند پلاستیکی قیف مانند هستند که دور سر سگ بسته میشوند . ممکن است فکر کنید سگتان با این قلاده حالت مسخره ای پیدا میکند ، ولی برای سلامت خودش اهمیت بسیاری دارد زیرا سگها علاقه خاصی به کندن بخیه هایشان دارند ( هرچند این کار بسیار دردناک است ) .

روش نگهداری تا یک هفته پس از عمل

سگتان را آرام نگه دارید زیرا فعالیت برای او در این دوره بسیار خطرناک است . اگر دامپزشک داروی آرامبخش خاصی برای سگ داده است آن را طبق دستور تا تمام شدن دارو مرتبا به سگ بدهید ، حتی اگر به نظرتان آمد که سگ کاملا بهبود یافته است .

پس از مدتی مقداری خون خشک شده دور محل بخیه جمع خواهد شد . آنها را به آرامی با حوله ای نرم و مرطوب پاک کنید .

جراحی برای سگها ممکن است برای آنها بسیار دشوار باشد ، با سگ خود خوش رفتاری کنید و از او به درستی نگهداری کنید . اگر احساس میکنید سگتان پس از عمل دچار مشکل خاصی شده است سریعا با دامپزشک خود تماس بگیرید.

منبع: دکتر وت

واکسیناسیون در سگ و گربه

 واکسیناسیون در سگ و گربه

واکسیناسیون سگ و گربه یکی از مهمترین راه‌های پیش‌گیری از بروز بیماری‌ها می‌باشد. بسیاری از بیماری‌ها اعم از بیماری‌های مشترک حیوان و انسان مثل هاری و یا بیماری‌های ویروسی حیوانات مثل دیستمپر، پاروویروس، یا هپاتیت و غیره با واکسیناسیون مناسب و به موقع قابل پیش‌گیری می‌باشد.

اصولا زمان اولین واکسیناسیون برای سگ‌ها و گربه‌ها حدود ٥٠ تا ٦٠ روزگی صورت می‌گیرد و بهتر است قبل از واکسیناسیون اولیه درمان انگلی انجام شود. واکسن پلی‌والان برای سگ و واکسن سه گانه برای گربه‌ها تزریق می‌شود. ایمنی حاصل از این واکسن زیاد نبوده و می‌بایست ٣٠ روز بعد واکسن‌های مذکور مجددا تکرار و تزریق گردد تا ایمنی مناسبی حاصل شود. در ضمن در حدود ٩٠ روزگی واکسن هاری نیز می‌بایست تزریق گردد تا حیوان از خطر بیماری مشترک هاری مصون گردد. در خیلی از منابع جدید دامپزشکی تزریق نوبت سوم واکسن پلی‌والان در ١٢٠ روزگی توصیه می‌گردد (توجه داشته باشید تا اتمام واکسیناسیون مراقبت‌های ویژه را حتما از حیوان خود انجام دهید تا سطح ایمنی بدن حیوان به حد مطلوب برسد). تکرار واکسن پلی‌والان و سه‌گانه و هاری می‌بایست به صورت سالانه و تا سن ١٠ سالگی ادامه یابد و در آخر لازم به ذکر است حیوانی که واکسینه شده باشد حتما باید دارای شناسنامه بهداشتی و در داخل آن لیبل واکسن تاریخ صدور و تکرار و از همه مهم‌تر ممهور به مهر دامپزشک باشد. در غیر این صورت واکسیناسیون به هیچ عنوان انجام نشده و شناسنامه بدون موارد فوق هیچ‌گونه ارزشی ندارد. لازم به ذکر می‌باشد که واکسینه نمودن حیوانات خانگی از الزامات نگهداری این موجودات زیبای خداوند در کنار ما انسان‌ها می‌باشند تا علاوه بر حفظ سلامت آنها بهداشت و سلامت خود نیز حفظ گردد و همچنین از شیوع بیماری‌های خطر ناک جلوگیری شود .

و در آخر صحبت ما خواهشمندیم قبل از خرید حیوان خانگی کاملا از شرایط نگهداری و تغذیه و بهداشت و نیز از خصوصیات رفتاری حیوان مورد نظر اطلاع پیدا نموده و سپس سعی بر این نماید که حیوان مورد نظر خود را از مراکز معتبر و با سابقه و همچنین با مشاوره از دامپزشک تهیه نمائید و نیز به سلامت و حقوق حیوان که همان ویزیت سه ماه یک بار توسط دامپزشک است اهمیت دهید.

کرم قلب در گربه

کرم قلب در گربه 

نوعی کرم حلقوی است و معمولا در سمت راست قلب و عروقی که قلب را به شش‌ها متصل می کنند زندگی می‌کند. این کرم در بسیاری از حیوانات از جمله گربه، سگ، موش خرما، روباه، گرگ و به ندرت در انسان دیده می‌شود. به عقیده کارشناسان این بیماری حتی شایع‌تر از بیماری‌های FeLV و FIV در گربه‌ها است.

این کرم‌ها در فرم بالغ لاروی بسیار کوچک به نام میکروفیلاری را ساخته و در خون می‌ریزند که به مدت یک‌ماه در خون گربه و دو‌ سال در خون سگ باقی می‌ماند. هنگامی که پشه خون حیوان مبتلا را می‌مکد این لارو وارد بدن او شده و بعد از 10 الی 14 روز به لاروی بزرگتر تبدیل می‌شود و در دهان پشه قرار می‌گیرد. سپس اگر این پشه حیوانی سالم را نیش بزند این لارو وارد بدن آن شده و در مدت حدود 3 ماه به قلب او می‌رسد. اندازه‌ی فرم بالغ این کرم به 14 اینچ هم می‌رسد! از زمان گزیدگی تا تولید میکروفیلاری‌های جدید 6 تا 7 ماه در سگ و 8 ماه در گربه زمان لازم است(وقتی از تشخیص سخن می گوییم اهمیت دارد.). در قلب سگ آلوده تا صدها کرم و در قلب گربه آلوده 1 الی 4 کرم وجود دارد. که به ترتیب در هر کدام حدوداً 5 تا 7 سال و 2 تا 3 سال عمر می‌کند. توجه داشته باشید میکروفیلاری ها بدون انتقال به بدن پشه قادر به تبدیل شدن به کرم بالغ نیستند.

عوارض:

در گربه آسیب‌های ناشی از این بیماری بیشتر متوجه دستگاه تنفس است تا خود قلب. به همین دلیل به آن Heartworm Associated Respiratory Disease یا HARD می‌گویند. کرم‌های نابالغ از طریق جریان خون به شش‌ها رفته و بسیاری از آن‌ها در آن‌جا می‌میرند و سبب التهاب ناگهانی می‌شوند. بقیه ی آن‌ها بالغ شده و بعد از مرگ مسبب التهاب حاد در شش‌ها می‌شوند.

علائم:

بسیاری از گربه علی‌رقم آسیب جدی به بافت ریه علائم خاصی از خود بروز نمی‌دهند. ولی در سایرین این علائم بدین شرح می‌باشند:

سرفه، مشکل در تنفس، بی‌اشتهایی، بی‌حالی، کاهش وزن، استفراغ، تنفس سریع، غش، تشنج، سقط و مرگ ناگهانی

تشخیص:

1⃣روش Antigen testing:

 از معروف‌ترین روش‌ها برای انجام آن آزمون ELISA می باشد. ایراد این روش این است که باید کرم ماده بالغ در بدن بیمار وجود داشته باشد تا جواب آزمایش مثبت شود. اگر فقط کرم نر بالغ وجود داشته باشد یا کرم های ماده نابالغ باشند، با این که حیوان بیمار است نتیجه منفی می‌شود.

2⃣روش Antibody testing:

بر اساس این روش حتی اگر فقط کرم نر بالغ داشته باشیم هم جواب مثبن می‌شود.اما همچنان در صورت وجود کرم های نابالغ جواب منفی را شاهد هستیم.

تفسیر نتیجه آزمون:

در تشخیص HARD باید هر دو نوع آزمون را انجام داد. نتیجه‌ی آزمون آنتی بادی شاید بعد از بهبودی و مواجهه هم مثبت باشد. لذا در چنین مواردی استفاده از اشعه x یا سونوگرافی لازم است.

پیشگیری:

دارو هایی نظیر Ivermectin, Milbemycin oxime, Selamectin و Moxidectin جهت پیشگیری پیشنهاد می‌شود. همچنین انجام آزمایشات تشخیصی قبل از تجویز این داروها در گربه الزامی است. کاهش ارتباط پشه با حیوان هم به کاهش ابتلا می‌انجامد.

درمان:

برای درمان استفاده از دوز ضدالتهابی کورتیکواستروئید ها لازم است. آزمایش خون و تصویربرداری با اشعه x هم هر 6 ماه یک بار باید انجام شود. در برخی گربه‌ها عمل جراحی جهت برداشتن کرم قلب هم انجام شده است.

در انسان:

در انسان هم بعضا مواردی از ابتلا گزارش شده است. بدین صورت که لارو به شش رفته و پس از انسداد عروق سبب آنفارکتوس شده است. در رادیوگرافی ندول ایجاد شده مشخص می‌شود و برای برداشتن آن گاهی از عمل جراحی استفاده می‌کنیم.

منبع: http://peteducation.com

بیماری لپتوسپیروز

 لپتوسپیروز

 لپتوسپیروز بیماری ناشی از باکتری‌های بیماری‌زای لپتوسپیرا درحیوانات و انسان بوده و درنواحی گرمسیری و مناطقی با بارندگی زیاد و سطح بالای آبهای زیرزمینی بسیار شایع‌ است. عمدتاً بیماری در برنجکاری، کارگران مزارع نیشکر، کشاورزان، دامداران، کارکنان کشتارگاهها، کارگران فاضلاب‌ها و معادن، ماهیگیران وتمامی کسانی اتفاق می‌افتد که درتماس با حیوانات آلوده و فرآورده‌های آنها قرار دارند. همچنین افرادی که درحین تفریح با آب‌های آلوده با ادرار حیوانات مبتلا تماس دارند درمعرض ابتلا به بیماری‌ هستند.مخازن اصلی بیماری،‌ حیواناتی چون گاو، اسب، سگ، گربه، موش‌ و سایر جوندگان می‌باشند. این بیماری یکی‌از عوامل مهم سقط جنین در نشخوار‌کنندگان بوده و خسارات اقتصادی سنگینی را موجب می‌شود. بسیاری از حیوانات وحشی از قبیل گوزن، روباه، راسو، سنجاب، راکون، پستانداران دریایی و حتی خزندگان و دوزیستان نیز ممکن‌است به این عفونت‌ آلوده شوند. بیماری درانسان به اشکال مختلف تظاهر یافته و دربسیاری موارد خطرناک است.

علائم: 

شروع بیماری با یک دوره‌ی تب‌دار حاد بوده که ممکن‌است بسیار شدید و گاهی مرگبار همراه با یرقان (زردی)، نارسایی کلیه، مننژیت، میوکاردیت، خونروی، ذات‌الریه و مشکلات قلبی ـ عروقی همراه باشد. عامل عفونی ازطریق پوست، گوارش، چشم، بینی، تنفس و مخاط‌ها انتقال می‌یابد. بسیاری از موارد بیماری نیاز به بستری شدن دربیمارستان دارد. 

پیشگیری :

پیشگیری بیماری در اجتناب ازتماس با حیوانات ومواد دفعی آلوده‌ی آنها و کنترل بیماری درحیوانات قراردارد.

درمان با آنتی بیوتیکها : 

سرووارهای مختلف لپتوسپیرا در مقابل انواع آنتی بیوتیکها ( به استثنای کلرامفنیکل و ریفامپیسین ) حساس می باشند . انواع آنتی بیوتیکهای پیشنهاد شده برای درمان لپتوسپیروز ( و فواید و مضرات آنها ) به شرح زیر می باشد : 

پنی سیلین : 

ـ میزان دز نسبتاً بالایی در درمان مورد نیاز است . 

ـ با مشکلات ازدیاد حساسیت همراه است . 

ـ در شیر و گوشت حیوانات مورد درمان ، باقیمانده به جای می گذارد . 

اریترومایسین : 

ـ معمــولاً در افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند مورد استفاده قرار می گیرد . 

تتراسیکلین و اکسی تتراسیکلین : 

ـ در حیوانات آبستن و نیز حیوانات نــوزاد ( به دلیل تغییر رنگ بافت دندان ) نباید مورد استفاده قرار گیرد . 

استرپتومایسین ( ودی هیدرواسترپتومایسین ) : 

ـ در هنگام تزریق عضلانی ، سبب تحریک بافت عضله می شود . 

ـ برای مدت طولانی در بافت کلیه باقی می ماند . 

ـ دارای اثرات سودمندی در درمان گاوهای دارای دفع ادراری لپتوسپیرا می باشد . 

در شرایط کنونی ، استرپتومایسین ، با وجود اینکه در برخی از کشورها استفاده از آن در درمان حیواناتی که منشاء غذایی دارند ، ممنوع گردیده است ، به عنوان داروی انتخابی مطرح بوده و اثر بخش بودن آن به عواملی نظیر ، میزان تخریب بافت کلیه ، و میزان داروی مورد استفاده وابسته می باشد .

منابع:

زوئونوزها (دکتراسماعیل ذوقی - دامپزشک ـ طب پیشگیری)

بیماری دیستمپر در یک نگاه

دیستمپر

1. بیماری ویروسی است که بیشترین دفع آن از طریق دستگاه تنفس صورت میگیرد.

2. حیوان مبتلا در صورت زنده ماندن ایمنی پایدار خواهد داشت.

3. این ویروس سویه های نوروتروپیک و اپی تلیوتروپیک دارد.

عامل دیستمپر:

خانواده: پارامیکسو ویریده

جنس: مربیلی ویروس

1. بدلیل داشتن غشا بسیار حساس بوده و در دمای 50-60 درجه سانتیگراد بمدت 30دقیقه از بین میرود. 

2. این ویروس به اتر، کلروفرم، فرمالین رقیق شده(کمتر از نیم درصد)، فنل و ترکیبات 4تایی امونیوم نیز حساس می باشد.

 طیف میزبانی دیستمپر:

1. canidae:        

شامل کایوت، دینگو، روباه، گرگ، راکون و سگ

2. Felidae:

چیتا، شیر، jaguar(نوعی پلنگ)

3. راسویان

4. Lesser panda

5. خرس

و.... ولی در این میان canidae بیشترین حساسیت را دارند.

 

بیماری دیستمپر سگ سانان:

بیماری بسیار مسری سگ ها و سایر خانواده سگ سانان رامبتلا می کند.

شیوع این بیماری در سنین 3تا 6 ماهگی در بیشترین حد خود قرار دارد.

نکته اصلی این بیماری ایجاد ضعف سیستم ایمنی و به دنبال آن عفونت های ثانویه ایجاد می کند و در ادامه آنسفالیت و سایر علایم عصبی ممکن است به علت تاثیر مستقیم بر روی نورون ها ایحاد شوند.

درصد بروز مرگ 90 درصد بوده درمان تنها به صورت نگهدارنده قابل انجام است.

بهترین راه پیشگیری واکسیناسیون منظم و صحیح می باشد

دوره کمون 1 تا3 هفته می باشد.

ویروس به سرتاسر بدن سگ هجوم می آورد.

 علائم بالینی:

بی اشتهایی

افسردگی

هایپوپلازی مینای دندان

تب دوفازی: تب بالا و حرارت 40/5 یا حتی 41 را ایجاد می کند وبعد از 24ساعت درجه حرارت بدن به حالت عادی برمی گردد(38/5درجه)

تب دوم 8-9 روز بعد از تب اول مشاهده می شود که همراه با سایر علایم بالینی است

علائم تنفسی:

1. سرفه

2. خروج ترشحات موکوسی-چرکی از بینی و چشم: ترشحات چسم و بینی است که به رنگ سبز مایل به زرد می باشد

3. پنومونی و برونشیت: نفوذ باکتری به لوزه ها و نایچه ها ایجاد برونشیت می کند که سرفه های خشن و خشک دردناک نمود پیدا می کند

علائم گوارشی:

1. نفوذ باکتری ها به مخاط معده و روده حمله می کنند و یک تورم معده و روده را ایجاد می کند

2. استفراغ: ایجاد استفراغ پیوسته یک موکوس سبز رنگ یا متمایل به قهوه ای

3. اسهال خونی و بدبو

علائم جلدی:

1. حضور پوستول هایی بر روی پوست شکم (سطح inguinal)

2. هایپرکراتوز در بینی و پد های دست و پا

علائم چشمی:

1. choronoretinitis:

که در معاینه با افتالموسکوپ لکه های تیره خاکستری و قهوه ای در چشم مشاهده می شود.

 2. gold meldallion lesion:

 که در معاینه با افتالموسکوپ اسکار مانند است و از بقیه قسمت ها روشن تر است

علائم عصبی:

1. تشنج (کلونوس) مشابه حالت آدامس جویدن و myclonus (پاتوگونومیک)

2. فلجی اندام های حرکتی

تشخیص:

1. گرفتن تاریخچه و معاینات بالینی 

2. آزمایش پادتن درخشان(FAT) به منظور تشخیص ویروس در سلول های اپی تلیال جمع آوری شده از ملتحمه یا سایر غشاهای مخاطی

 3. بر اساس لکوپنی:

لکوپنی به دلیل لنفوپنی به دلیل تکثیر ویروس در لنفوسیت های B وT در ٣ تا ٦ روز بعد از ابتلا رخ میدهد و بعد از از ان به دلیل ابتلا بافت های لنفوییدی بسته به فعالیت سیستم ایمنی تابلوی خونی متغیر خواهد بود

4. تشخیص قطعی با استفاده از پادتن درخشان صورت میگیرد.

5. Inclusion body

 درمان:

درمان حمایتی است و هیچ گونه درمان اختصاصی وجود ندارد

1. پاک کردن ترشحات بینی و چشمی

2. سرم تراپی و ترجیحا رینگر لاکتات

3. داروهای انتی بیوتیک جهت رفع برونکوپنومونی مثل: امپی سیلین، تتراسلیکلین، کلرامفنیکل و فلورفنیکول.

بهتر است از تتراسایکلین در توله ها استفاده نشه بدلیل تغیر رنگ مینا دندان.

کلرامفنیکل هم خیلی توصیه نمیشود بدلیل خطراتی که دارد و بجای ان میشه از فلورفنیکل بهره گرفت. 

4. ویتامین ها خانواده B برای بازگشت اشتها   5. درصورت وجود استفراغ از داروها ضداستفراغ استفاده شود

6. برای کاهش تشنج: دیازپام و فنوباربیتال:

دیازپام به شکلrectally یا iv ویال تزریقی با دوز 0.5 تا 2mg/kg با سرنگ بدون سر سوزن داخل رکتوم تخلیه می شود

7. دگزامتازون: برای کاهش تب. باید توجه شود که علاوه بر اثر ضد تب دارای اثر سرکوبگر ایمنی نیز است.

get to know pomeranian better

دریافت

عنوان: pomeranian
حجم: 8.35 مگابایت
توضیحات: pomeranian

برخی علایم دستگاه گوارش که ممکن است نشان دهنده بیماری در سگ باشند

برخی علایم دستگاه گوارش که ممکن است نشان دهنده بیماری در سگ باشند

 وظیفه دستگاه گوارش اخذ غذا تغییرآن وتامین انرژی لازم برای بقاء زندگی است. اعضاء اصلی دستگاه گوارش شامل معده وروده ها می باشند که اختلالات حاصل ازآن نسبت درصد بالایی ازمراجعات به دامپزشک را شامل می شود( غیرازواکسیناسیونهای متداول) به خاطرداشته باشید درطول حیات حیوان ناراحتیهای گوارشی همچون اسهال واستفراغ پیش خواهد آمد. برگرداندن غذا. یبوست. مدفوع غیرعادی. نفخ شکم وادرارهای غیرعادی نیزازیافته های بیماریهای گوارشی می باشند. سگی که دچاراختلالات گوارشی است به شدت نا آرام گشته نمی تواند استراحت کند. همچنین مرتب ازدهانش بزاق تراوش می شود. این حالت سبب نیازوافرحیوان به آب می شود درپی آن ادرارهای پیاپی را شاهد خواهیم بود.

                                                   استفراغ(vomiting)

استفراغ دارای علل مختلفی است که دراین میان بعضیها حادترو خطرناکترهستند. درصورتی که حیوان تنها یک باراستفراغ کند وظاهرسالم وسرحالی داشته مشکل دیگری را نشان ندهد جای نگرانی نیست. زیرا این حالت به علت تغییرغذا وخوردن زباله و یا خوردن بعضی ازگیاهان می باشد. بهتراست یک روزبه او غذا نداده وکمی به حیوان یخ بخورانید. به زودی مشکل برطرف می شود. بعد ازآن ازیک جیره غذایی تنظیم شده مثل غذای نوزاد ویا همبرگر آب پزشده به همراه برنج آب پز(بهتراست چرب نباشد) را به مدت چند روزاستفاده نمایید. چنانچه حیوان استفراغهای پیاپی وشدید به همراه سایرعلائم همچون اسهال. پریشانی ویا غش را نشان دهد حیوان را به نزد دامپزشک ببرید. اگردراستفراغ حیوان خون وسایرمواد غیرعادی مشاهده کردید موضوع را جدی بگیرید. استفراغ ممکن است به دلیل عفونتهای ویروسی انسداد ناشی ازاجسام خارجی. تومورها. عفونت لوزالمعده وبیماریهای کبدی وکلیوی ایجاد شود.

اسهال (Diarrhea)

اسهال یکی ازنشانه های رایج بیماریهای گوارشی است. درشرایطی که با عارضه دیگری همراه نباشد به سادگی درمان می شود. درصورت وجود اسهال مداوم حتما نزد دامپزشک بروید ونمونه ای ازمدفوع حیوان را به همراه داشته باشید. بدین ترتیب تشخیص اودقیق ترخواهد بود.اگراین امکان وجود ندارد که نمونه را با خود ببرید باید بتوانید شرح کاملی ازشکل ورنگ وقوام ومیزان وحجم مدفوع ارائه دهید. این اطلاعات کلید درمان بیماری هستند. غذای غیرعادی ویا خوردن هرچیزی که قابل هضم نباشد ازجمله دلایل بروزاسهال است. بیماریهایی مثل گاستروآنتریت ویروسی ناشی ازکورونا ویروس ویا پاروویروس که اسهال شدیدی به دنبال دارند با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. سگی که اسهال دارد باید ازنظرآلودگی به انگلهای داخلی همچون کرمها وکوکسیدیاها وژیاردیا مورد آزمایش قرارگیرد.

برای درمان اسهال باید حیوان 24ساعت ازغذا محروم باشد. دراین مدت فقط می توانید مقدارکمی آب به همراه برنج آب پزبه حیوان بخورانید که این امرموجب کاهش شدت علائم بیماری خواهد شد. روزبعد می توانید ازجیره کامل غذایی همانطورکه درمورد استفراغ بیان شد استفاده کنید.

یبوست (Constipation)

موقعی که حیوان بیش ازیک یا دوروز مدفوع خود را دفع نکند بیانگراین است که دچاریبوست شده است. دراین حالت ممکن است علی رغم تمایل دام به دفع مدفوع این امرصورت نگیرد. یبوست با علائمی همچون بی میلی وبی اشتهایی همراه است. اگرعارضه ادامه یابد علائم استفراغ نیزظاهرمی گردد. بعضی اوقات ممکن است ماده آبکی وخون آلودی دفع شود که مشابه اسهال است. ودرعین حال روده بزرگ انباشته ازمدفوع سفت وسخت می باشد.

ممکن است یبوست پس ازخوردن غذاهایی که دارای فیبرکمتری هستند همچون استخوان. علف وکاغذ وسایرمواردی که قابل هضم نیستند ایجاد شود. دربرخی موارد یبوست به دنبال بزرگ شدن غده پروستات وفتق ویا مشکلات ارثی درکلونها ایجاد می گردد. برخی ازحیوانات مستعد ابتلا به یبوست هستند که باید مورد توجه ومراقبت قرارگیرند. بعضی دیگرمخصوصا آنها که موهای بلندی دارند به دلیل انسداد مناطق اطراف مقعد توسط پوشش بدنی به طورمکانیکی دچاریبوست می گردند. دراین حالت عبورمدفوع به خارج میسرنخواهد بود. اگرسگ ازاین نوع نژاد است به این مسئله توجه کنید ومراقبش باشید.

نفخ  (Bloat)

نفخ وچرخش واتساع معده ناشی ازآن درگاستریت حاد خیلی سریع اتفاق افتاده واغلب کشنده است وپیش ازآنکه متوجه عارضه شوید موجب مرگ حیوان می شود. این بیماری درسگهای سینه فراخ مشاهده می گردد بدین صورت که به دنبال انباشته شدن معده ازگازومایع وتورم آن این عضو درطول محود خود پیچ می خورد. دراین حالت سگ دچارشوک گردیده که به منظورجلوگیری ازمرگ حیوان می بایست هرچه سریعتربه درمان نفخ وچرخش معده اقدام نمود. سابقه سگ مبتلا به نفخ حاکی ازآن است که حیوان غذای زیادی خورده وپس ازآن مقدار زیادی آب نوشیده است وبه دنبال آن دویا سه ساعت بعد فعالیت بدنی زیادی داشته است. اولین علامتی که درسگ مبتلا بروزمی کند بی قراری است. به دنبال آن شکم متورم وسفت می شود به طوری که اگرضربه آرامی به شکمش وارد کنید تولید صدای طبل مانند می کند. بهترین کاربرای نجات حیوان عمل جراحی است که بلافاصله بعد ازمشاهده علائم انجام می گیرد. طریقه آن به گونه ای است که به سرعت ازفشارهوای داخلی معده کاسته شده وچرخش معده اصلاح گردد. علاوه براینکه تزریق داخل وریدی سرم موجب تقویت جریان خون می شود تنظیم مایعات والکترولیتها را نیزدربدن به همراه دارد. تغییرشرایط زندگی وجیره غذایی حیوان به تنهایی نمی تواند حیوان را ازابتلا به نفخ مصون بدارد. دراین ارتباط می توانید با انجام دستورات زیربه حیوان کمک کنید.

1- تغذیه با مقدارکم صورت گیرد به عبارتی می توانید به جای استفاده ازیک وعده غذا با حجم زیاد ازدوتا سه مرتبه با حجم کم استفاده نموده ویا غذای خشک درطول روزدردسترس حیوان قرارداده واجازه دهید آزادانه ازآن تغذیه کند.

2-     ازآشامیدن آب بعد ازغذا جلوگیری کنید.

3- هرگزبعد ازغذا حیوان را مجبوربه تمرین وفعالیت بدنی نکنید.

اگرقراراست روزی دو یا سه بارغذای خشک را دراختیارحیوان قراردهید ابتدا به غذا آب بیافزایید تا نرم شود. بدین ترتیب غذا سریعتربلعیده شده تمایل سگ به آشامیدن آب ازبین می رود.

برون ریزلوزالمعده   (Pancreatic Exocrine Insufficiency)

سگهای مبتلا به این بیماری دارای اشتهای زیادی بوده ولی درعین حال وزنشان افزایش نمی یابد. مدفوع این حیوانات نیزدارای حجم زیاد ورنگ روشنی بوده بسته به میزان چربی وپروتئینهای هضم نشده گاهی چرب وروغنی وبسیاربدبو است. این سگها قادربه تولید آنزیمهای لوزالمعده نیستند. آنزیمهای فوق درعمل هضم وجذب مواد غذایی دخالت می کنند. این نارسایی با تجویزمادالعمرآنزیمهای لوزالمعده درمان می شود که معمولا آنها را به طورمستقیم به غذا اضافه می کنند. درکنارآن میزان پروتئین غذا باید متعادل بوده وازموادغذایی کم چربی استفاده شود.

بادشکم (Flatulence)

خوردن پیاز. باقلا. کلم .گل کلم ودانه های سویا وسایرغذاهای تخمیرشونده موجب بادشکم می شود. همچنین مورد مشابهی برای جیره هایی که دارای میزان بالایی شیریا گوشت باشند دیده شده است. احتمال دارد با تغییرغذای سگ وضعیت بهترشود. اگربهبود نیافت می توانید مقدار کمی Digel (سیمتیکون Simethicone) که دارای آنتی اسیداست) استفاده کنید. دراین حالت عارضه برطرف خواهد شد اگرتدابیرفوق با شکست روبروشد بهتراست حیوان را نزد دامپزشک ببرید. شاید مشکل خاص دیگری وجود داشته باشد.

خوردن مدفوع(Eating Stool)

کوپروفاژی (Coprophagy) یا خوردن مدفوع معمولا درسگهای کوچک دیده می شود. باید این عادت ناخوشایند وغیربهداشتی را ازبین ببرید. اضافه کردن بعضی ازچاشنیهای گوشت به غذا نتیجه جالب توجهی داشته است. زیرا باعث می شود مدفوع بوی بدی پیدا کند(سگ ازخوردن آن امتناع می ورزد). گاهی اوقات تغییراتی درجیره غذایی می تواند مشکل را حل کند. اگرهیچ یک ازتدابیرفوق موثرواقع نگردید به دامپزشک مراجعه نمایید. شاید حیوان به کمبود غذایی خاصی مبتلا باشد. خوردن مدفوع حالت مشمئزکننده ای را درشما ایجاد کرده وباعث دلزدگی شما ازحیوان می شود. وقتی متوجه این عمل شدید به شدت با انجام آن مخالفت کنید وبا توجه به روشهای تربیتی خاص این عادت را ازسرحیوان بیاندازید.

سوزش مقعد(Anal Iritation)

سگی که پشتش را گازمی گیرد لیس می زند ویا برزمین می کشد ازناراحتیهای مقعد رنج می برد. احتمالا دراین حالت به دلیل تحریک حاصل ازمدفوع جامد وسفت مقعد سوزناک ومتورم می شود. ممکن است کیسه های مقعدی پرشده باشند اولین قدم درکاهش درد یافتن علت بیماری است. تمیزکردن مقعد با آب گرم واضافه کردن ژل پترولیوم وسایرترکیبات مسکن ازسوزش ودرد حیوان خواهد کاست.

علف خواری در سگ

علف خواری در سگ

دلایل مختلفی برای این حالت وجود دارد : دلیل اول سگ سانان وحشی مثل روباه و گرک وقتی شکار می کنند قسمتهای مختلف بدن حیوانات گیاه خوار را  می خورند، در معده و روده این حیوانات مملو از علف می باشد که به بخشی از غذای مصرفی این سگ سانان تبدیل می شود، احتمال دارد که سگ ها ی اهلی که در جیره مصرفی شان سبزیجات وجود ندارد اقدام به خوردن علف کنند تا غذایشان کامل شود. توضیح دوم: سگها علف می خورند که استفراغ کنند یا اینکه علف خوردن باعث استفرغ  در آنها می شود تفریق این دو حالت سخت است اما به نظر می رسد بعضی از سگها به دلیل دردهای شکمی اقدام به خوردن سبزیجات می کنند ، دلیل سوم: بعضی از سگ ها ، خوردن سبزیجات خاصی را دوست دارند و هنگام بیرون رفتن به دنبال این علوفه خاص برای خوردن می گردند، برای مثال نژاد بیگل به خوردن تمشک علاقه خاصی دارد ، به هر حال خوردن علف به مقدار کم رفتاری  طبیعی در سگ ها محسوب می شود و جای نگرانی ندارد، اما در صورت سم پاشی کردن احتمال مسمومیت ، و یا ابتلا به انگل های مختلف  گوارشی از طریق خوردن علف وجود دارد که این در موارد باید حتما با دامپزشک مشورت شود تا مانع ادامه این روند در سگ شود و از مشکلات متعاقب آن جلوگیری به عمل آورد. 

نگهداری سگ اضطراب در کودکان را کاهش می‌دهد

نگهداری سگ اضطراب در کودکان را کاهش می‌دهد

   

تست اضطراب در کودکانی که در خانه حیوان نگه می‌دارند نسبت به کسانی که حیوان ندارند، کمتر احتمال دارد که مثبت شود.

به گزارش حکیم مهر به نقل از سلامانه، مطالعه جدیدی بیان می‌کند که همراهی یک سگ ممکن است میزان اضطراب کودکان را کاهش دهد.

محققان حدود 650 کودک 18 ماه به بالا را از نظر اضطراب مورد بررسی قرار دادند. 58 درصد این کودکان در خانه سگ داشتند.

تنها در 12 درصد کودکانی که سگ داشتند، تست اضطراب مثبت شد. محققان مرکز طبی بَسِت دریافتند که این مقدار در بین کودکانی که سگ ندارند، 21 درصد است.

این مطالعه اخیراً در ژورنال پیشگیری از بیماری‌های مزمن منتشر شد.

محققان بیان کردند که داشتن سگ ممکن است اضطراب کودکان، مخصوصاً اضطراب اجتماعی و جدایی را، از راه‌های مختلفی مثل باز کردن صحبت یا باز شدن یخ در ملاقات با افراد جدید کم کند. با این حال مطالعه یک رابطه علت و معلولی را بین سگ و میزان اضطراب کودکان ثابت نکرد.

محققان نوشتند: «تعامل با یک سگ خوش مشرب میزان کورتیزول خون را هم، احتمالاً به وسیله ترشح اکسی توسین، پایین می‌آورد. این اثرات هورمونی شاید دلیل فواید عاطفی و رفتاری مشاهده شده در تراپی به کمک حیوانات باشد.»