گال در سگ و گربه

بیماری گال در گربه و سگ

بیماری "گال" یا جرب گربه در اثر یک نوع مایت به نام نوتوادرس کتی (Notoedres cati) که هم خانواده سارکوپتس در سگها است، ایجاد می شود. عموما این نوع مایت فقط گربه ها را در گیر می کنند و ندرتا می تواند به انسان یا سگها انتقال پیدا کنند. این بیماری بیشتر در گربه هایی که دسترسی به بیرون از خانه دارند، مخصوصا انهایی که در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب زندگی میکنند، دیده می شود. تشخیص گال در سگ و گربه اغلب با گرفتن نمونه و تراشیدن پوست به صورت سطحی صورت می پذیرد.

دامپزشک با برسی موارد تراشیده شده از روی پوست در زیر میکروسکوپ و با دیدن انگل نابالغ ،بالغ یا تخم انگل تشخیص خود را قطعی می کند. معمولا این نمونه برداری بدون درد است و جواب آن همان روز مشخص می شود.

با این حال در نمونه برداری از پوست ،تنها در 50درصد موارد میتوان جرب را در زیر میکروسکوپ دید. به همین خاطر بهتر است برای هرچه دقیق تر شدن آزمایش چندین نمونه از مناطق مختلف بدن گرفته شود تا شانس پیدا کردن مایت نیز یبشتر شود. بعضی وقتها دامپزشک موفق به پیدا کردن انگل نمی شود اما به خاطر اینکه علایم بیماری به شدت به وجود جرب اشاره میکند (مثل خارش شدید در مناطق تیپیک بدن) وی شروع به درمان بیماری می کند. روشی با دقت 80 درصد در سگها وجود دارد که با مالیدن لاله گوش، حیوان مبتلا به گال سریعا سعی به خاراندن گوش با پاهایش میکند. این رفلکس به نام رفلکس پدال نام گذاری شده و می تواند در صورت مثبت بودن تا حدود زیادی دلالت بر وجود این بیماری باشد.

گهگاه به علت اینکه سگ محلهای خارش دار را لیسیده و گاز گاز می کند، میتواند انگل را ببلعد و انگل در آزمایش مدفوع نیز دیده شود. در آمریکا و اروپا آزمایش خون مخصوص برای تشخیص این مایت وجود دارد. این بیماری در ایران بسیار شایع است و در سال موارد زیادی از این بیماری به کلینیک های دامپزشکی ارجاع می شوند.

گال در سگ معمولا مناطقی از بدن را درگیر میکند که موی کمتری داشته باشند مثل لبه لاله های گوش، سر آرنج، قوزک پا و زیر سینه و شکم. با گذشت زمان و عدم درمان، بیماری می تواند تمام بدن سگ را نیز در گیر کند. جوشهای ریز قرمز رنگ که با گذشت زمان تبدیل به کبره زرد رنگ می شود از اولین علایم بیماری است. خاراندن حیوان باعث ریزش مو، ضخیم شدن و تیره تر شدن رنگ پوست می شود. هر چه خارش بیشتر ادامه پیدا کند پوست خراش های بیشتری پیدا کرده و زخم می شود. این زخمهای حاصل از خاراندن راه ورود میکروبها را راحت کرده وزخم در  اثر ورود میکروب می توانند عفونت پیدا کرده و باعث تورم غدد لنفاوی آن منطقه شوند. این عفونت باعث تشدید خارش و بدتر شدن اوضاع می شود.

در گربه ها، خارش شدید علامت اصلی ابتلا به گال است. گوشها، سر و گردن بیشترین جاهایی هستند که می توانند به گال دچار شوند. این انگل می تواند دست ها، قوزک پا و دم گربه را نیز درگیر کند. در صورت ادامه بیماری وعدم درمان جرب می تواند تمام بدن را مبتلا سازد. جوش ، کبره بستن زرد رنگ، پوسته پوسته شدن، ریزش مو، ضخیم شدن پوست از دیگر علایم است.

Subcutaneous injection in dog

 

 

دریافت
مدت زمان: 1 دقیقه 19 ثانیه 

Subcutaneous injection in dog

ریزش مو در سگ ها

                  روشهای کنترل ریزش مو سگها

ریزش موی سگها یک حالت عادی است ولی اغلب برای صاحبان مشکلاتی مانند آلرژی به وجود می آورد . همه سگها ریزش مو دارند و بعضی از نژاد ها نسبت به بقیه ریزش موی بیشتری دارند . ریزش مو را می توان با رعایت چند نکته کنترل کرد .

 

1 - برس زدن

با برس زدن سگ به صورت منظم می توانید ریزش موی سگ خود را کنترل کنید . در هنگام برس زدن موهای مرده بیرون می آیند و دیگر در نقاط مختلف خانه یا روی لباس شما جمع نمی شوند .

برسی را انتخاب کنید که با اندازه و نوع موهای سگ شما هماهنگ باشد زیرا انتخاب برس های نامناسب می تواند به سگ شما آسیب بزند .

نژاد های مو کوتاه به اندازه نژاد های مو بلند نیاز به برس زدن ندارند .

 

2 - حمام کردن

حمام کردن یکی از راه های دیگر کنترل ریزش موی سگها است ، زیرا پوست و موی تمیز به معنای کاهش ریزش مو است . در هنگام حمام کردن مو های مرده سگ بیرون می آیند .

بعضی نژاد ها نیاز به حمام کردن به صورت منظم ندارند ( مانند 2 بار در ماه ) ولی نژاد های دیگر نیاز به حمام رفتن منظم دارند .

سگها در تابستان نیاز بیشتری به حمام رفتن دارند . شما باید در تابستان سگ خود را یکبار در هفته حمام ببرید زیرا حمام رفتن موجب مرطوب شدن پوست و جلوگیری از خشکی می شود . خشکی پوست به معنای ریزش موی بیشتر است .

بهتر است از شامپو های با کیفیت بالا استفاده کنید که موجب نیرومند شدن پوست حیوان می شوند .

 

3 - رژیم غذایی

ریزش موی سگها به رژیم غذایی آنها نیز بستگی دارد و سگهایی که رژیم غذایی نامناسبی دارند دارای ریزش موی بیشتری هستند .

برای سگتان یک رژیم غذایی بالانس شده که دارای پروتئین ، فیبر و چربی بالا باشد تعیین کنید . برای دریافت یک رژیم غذایی مناسب با دامپزشکتان مشورت کنید .

4 - مکمل های غذایی

در صورتی که رژیم غذایی سگ شما مواد مورد نیاز بدنش را به او نمی رساند ، با دادن مکمل های غذایی مناسب به سگ می توان ریزش مویش را کنترل کرد . چربی ها برای سلامت پوست و موی سگ لازمند و اسید چرب ها مواد مورد نیاز پوست سگ را تامین می کنند و از ریزش مو جلوگیری می کنند .

 

5 - کک و کنه

کک ها ، کنه ها و دیگر انگل ها می توانند مشکلات زیادی را به وجود آورند . هنگامی که سگ دارای انگل های بیرونی باشد بیش از مواقع عادی خود را می خاراند و همین موجب افزایش ریزش مو می شود .

کک ها و کنه ها را می توان با دارو و شامپو های مخصوص از بین برد .

 

6 - کنترل استرس

یک سگ مضطرب نسبت به مواقع عادی ریزش موی بیشتری دارد . اضطراب در سگها بر اثر عوامل محیطی مانند تغییر محل زندگی ، از دست دادن یکی از اعضای خانواده یا پت و یا تولد یک کودک به وجود می آید . کنترل استرس معمولا مشکل را حل کرده و ریزش مو را کاهش می دهد .

علت استرس سگ خود را شناسایی کرده و آن را با محبت و توجه ، درمان و یا حتی دارو از بین ببرید .

 

در صورتی که متوجه شدید ریزش موی سگتان غیر عادیست حتما او را برای معاینه به نزد دامپزشک ببرید تا احتمال وجود بیماری های مختلف از بین برود . بیماری هایی که موجب ریزش مو می شوند شامل مشکلات پوستی ، کرم های حلقه دار ، کچلی و سرطان می شوند .

علل ریزش مو در سگها و گربه های خانگی و راههای ممانعت از آن

 

ریزش مو روند طبیعی است که موهای قدیمی ریخته و موهای تازه و جدیدجایگزین می شوند. عوامل بسیاری باعث ریزش مو در سگها و  گربه ها میشوند.اگر ریزش مو همراه با خارش شدید بدن یا همراه با طاسی نقطه ای باشد ناشی از بیماری محسوب می شود و در غیر این صورت معمولا ریزش موی فصلی (بیشتر در نژادهای مو بلند) است و یا در اثر عواملی دیگر مثل شستشوی بیش از حد با شامپو ، رژیم غذایی نا مناسب و یا ترس و اضطراب است.

بیماریهایی که سبب ریزش مومی شوند عمدتا بیماریهای انگلی و قارچی بوده و البته پرکاری تیروئید هم ریزش مو را به همراه دارد. جربها از مهمترین انگلهای پوستی هستند که سبب ریزش موها می شوند. جرب دمودکس که شایع ترین عامل آلودگی در سگها محسوب می شود  با عث ریزش مو (آلوپسیا) بدون خارش در نواحی پیشانی، اطراف چشم ها، پوزه و مخصوصا پنجه و لای انگشتان می شود. جرب سارکوپتس هم که عامل بیماری گال می باشد در نواحی کم موی بدن مثل گوش، اطرلف چشم، سر و گردن، شکم، آرنج و پاها سبب خارش شدید، قرمزی و ریزش مو می شود. برخی ککها وشپش ها نیز باعث ریزش مومی شوند.

رژیم غذایی نامناسب که حاوی مقادیر مورد نیاز ویتامین ها و مواد معدنی نباشد و همچنین غذاهایی که حاوی مواد آلرژن(حساسیت زا) باشند و ادویه های فراوان ، مواد نگهدارنده و افزودنی داشته باشند (مانند فست فود ها) هم باعث ریزش مو می شوند. در این موارد استفاده از غذهای طبیعی و ساده و همچنین غذاهای مخصوص حیوانات توصیه می شود.

عواملی مانند جدایی از صاحب، تغییر روال زندگی، تنهایی و یا ورود  حیوان دیگر که باعث ایجاد استرس و ترس در حیوان می شود هم ریزش مورا به دنبال خواهد داشت.

شستشوی بیش از حد با شامپو (حتی شامپوهای مخصوص حیوانات) هم سبب ریزش مو می شود. با به حداقل رساندن تعداد دفعات شستشو (حداقل 3 هفته یکبار) و استفاده از شامپوهای خشک و برنامه منظم برس زدن به میزان قابل توجهی از ریزش مو ها کاسته می شود. برس زدن باید طوری انجام شود که دندانه های برس با پوست تماس پیدا کنند. این کار سبب بهبود جریان خون در سطح پوست شده و به تغذیه مو ها کمک کرده و ریزش مو ها کمتر می شود. همچنین با اینکار موهای مرده بین شانهای برس جمع شده و دیگر در محیط اطراف پخش نمی شوند. در نژاد های مو بلند کوتاه کردن مو ها هم تا حدودی ریزش موها را کاهش می دهد.

منابع:

1-بیماریهای متداول حیوانات خانگی- ترجمه دکتر شهرام جمشیدی و دکتر بهارک اختر دانش-1388

2-راهنمای جامع حیوانات اهلی- ترجمه دکتر علی نصیریان و دکتر هستی آذرآباد-1390

گرداوری : دکتر افرا تیموری

 

get to know afghan hound-آشنایی با نژاد افغان هوند یا تازی افغان

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 

 

 

 

تازی افغان 

 

اَفغان هاند یک سگ شکاری اشرافی می باشد دارای جثه ای بلند و سر باریک و کشیده است. بینی سیاه ، چشمها تیره و بادامی شکل و گوشها بر روی سر افتاده است. گردن بلند و قدرتمند ، پاها بلند وصاف و در انتها بزرگ و پوشیده از مو می باشد. دم دارای یک فر در انتها است اما بصورت حلقه در پشت بدن حیوان قرار نمی گیرد. موهای بلند وابریشمی آن تقریباً در هر رنگی خصوصاً شنی یافت می شود. 

 

 

 

سگی است با ابهت و گاهی اوقات گوشه گیر و نجوش اما بسیار شیرین. باوفا ، پر محبت و حساس. باید با مهربانی آموزشها را به او آموخت. به او لقب "شاه سگها" را داده اند. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. با غریبه ها خو نمی گیرد و نسبت به تازه واردان مهاجم می باشد.

 

 

 

وزن و ارتفاع:

وزن در نرها: (26-34) کیلوگرم ، وزن در ماده ها: (26-34) کیلوگرم

 

 

ارتفاع در نرها: (68-73) سانتیمتر ، در ماده ها مقداری کمتر.

شرایط نگهداری:

برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی باشد ، در داخل خانه آرام است و به فضای آزاد برای زندگی نیاز دارد (مانند مزرعه). این نژاد می تواند داخل یا خارج خانه زندگی کند اما خوابیدن را در داخل خانه ترجیح می دهد.

 

 

 

 

 

فعالیت بدنی :

این نژاد همانقدر که به دویدن در فضای باز علاقه دارد ، پیاده روی های طولانی را نیز دوست دارد. حداقل به 30 دقیقه ورزش و فعالیت بدنی در روز نیازمند است.

 

 

 

تاریخچه:
این نژاد دارای قدمت باستانی می باشد نام او بارها در پاپیروس های مصر باستان و نقاشی او بر روی قبرهای شمال افغانستان مربوط به 4هزار سال پیش به کثرت یافت شده است در طول قرون متوالی اصالت خود را حفظ کرده است. در اوایل قرن حاضر به اروپا راه یافت. از او بعنوان چوپان و شکارچی بز ، آهو و حتی گرگ استفاده می شده است. بخاطر ظاهر زیبا و فریبنده اش در اروپا و انگلستان بعنوان یک حیوان اشرافی نگهداری می شود.  

طول عمر:

حدود 14سال.

 

 

آراستن:

موهای بلند و سخت آن به آراستن زیادی نیاز دارد. اگر برای نمایش برده می شود باید هفته ای یکبار استحمام شود. در بین حمام ها هنگامی که موها خشک است از شانه زدن خودداری کنید چراکه باعث آسیب رساندن و گره خوردن بیشتر موها می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط است.

 

 

 

 

 

get to know pug better -clip آشنایی با نژاد پاگ فیلم

 

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 50 ثانیه

 

سگ است که خاستگاه آن چین است. پاگ دارای جثه کوچک و عضلانی می‌باشد. به رنگهای سیاه، نقره‌ای، قهوه‌ای و طلایی یافت می‌شود. گوشها مخملی و به شکل گلبرگ رُز می‌باشند. اکثراً دارای خال بر روی گونه‌ها می‌باشند. چشمهای تیره، براق و برآمده و دم کوتاه فر خورده دارد (دم اگر دوبار فر بخورد ترجیح دارد).

 

سگی است باوفا، جنجالی، بی انضباط، سرکش، با محبت و خوشحال. جذاب، باهوش و بازیگوش. آموزشها را به خوبی فرا می‌گیرد. پاگ نسبت به تن صدا حساس است بنابراین نیازی به بلند کردن صدا در هنگام تنبیه حیوان نمی‌باشد. دیدبان خوبی است سگ صلح طلبی می‌باشد و رابطه خوبی با کودکان، سایر حیوانات خانگی و حتی غریبه‌ها دارد. پاگ به توجه زیادی از سوی صاحبش نیاز دارد و بی توجهی او را به یک موجود حسود تبدیل می‌کند.

وزن در نرها: (۶-۹) ک. گ، در ماده‌ها: (۶-۸) ک. گ

ارتفاع در نرها: (۳۰-۳۶) س. م، در ماده‌ها: (۲۵-۳۰) س. م

طول:۲۵-۲۸

پاگ نسبت به سرما و گرما حساسیتدارد و به‌سادگی دچار سرماخوردگی می‌شود.آلرژی، مشکلات پوستی و تنفسی، ریزش آب از چشمها وبینی نیز قابل ذکر می‌باشد. اکثراً توله‌ها توسط عمل سزارین به دنیا می‌آیند. خس خس کردن و خر و پف در پاگ‌ها شایع است. از دادن غذای اضافی به آن خودداری کنید چراکه استعداد زیادی در فربه شدن دارد چاقی باعث کاهش طول عمر سگ می‌شود.

رای نگهداری در آپارتمان مناسب می‌باشد. اصولاً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندراد. به علت داشتن حساسیت نسبت به گرما و سرما بهتر است تا همیشه در داخل خانه نگهداری شود.

پاگ سگی کوچک و قدرتمند با پاهای کوتاه وصاف می‌باشد. از بازی کردن لذت می‌برد و انجامن فعالیتهای بدنی به او کمک می‌کند تا در شرایط بهتری از لحاظ فیزیکی قرار گیرد. ورزش دادن کوتاه و منظم پیشنهاد می‌شود اما باید توجه داشت تا اگر در هنگام بازی حیوان شروع به خرخر کرد، فعالیت بدنی را قطع نمود.حدود ۱۲-۱۵ سال عمر می کند. موهای کوتاه و صاف پاگ برای آراستن ساده می‌باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می‌شود. بعد از شست‌وشو سریعاً او را خشک کنید تا از سرما خوردن حیوان جلوگیری شود. صورت و اطراف چشمها را باید به طور منظم با یک دستمال نمدار تمیز نمود. ریزش موی فصلی زیاد دارد.پاگ یکی از قدیمی‌ترین نژادها می‌باشد. اینطور به نظرمی رسد که وجود آن به ۴۰۰سال قبل از میلاد در آسیا باز می‌گردد. بعضی اعتقاد دارند که پاگ نشئت گرفته از پکینز مو کوتاه می‌باشد و برخی دیگر معتقدند که جد او را نژاد small bulldog تشکیل می‌دهد. در قرن ۱۶ میلادی مورد توجه اشراف زاده‌های اروپایی قرار گرفت. موطن او تبت می‌باشد که بعدها از آنجا به ژاپن برده شد. هنگامی که در سال ۱۸۶۰انگلیسی‌ها قصر امپراطوری چین را تصاحب کردند چندین قلاده پاگ را به انگلستان بردند. این نژاد در سال ۱۸۸۵ به ثبت رسید.

get to know cocker spaniel better

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 45 ثانیه 

کوکر اشپانیل

از نژادهای بسیار زیبای اسپانیل و دارای گوشهای بلند آویزان است. سر گرد و پوشش ابریشمی نسبتاً بلندی دارد ، عضله صورتش پهن است و دارای پوزه گرد می باشد. لب بالا آویزان است و به طور کامل لب پایین را می پوشاند. بینی آنها در سگهای تیره سیاه است اما در رنگهای روشن به رنگ قهوه ای نیز یافت می شود. پاهای جلویی کوتاه و صاف هستند رنگ موی آنها متغایر است و رنگهای سیاه ، سفید ، قهوه ای ، حنایی و قرمز را شامل می شود. نژادهای مزرعه ای موهای کوتاه تری دارند که نگهداری ازآنها را آسان تر می نماید. آنها همچنین استعداد بیشتری در شکار دارند.

 

 

فیلم آشنایی با نژاد دال میشن

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 29 ثانیه 

دالمِیشِن به طرز ویژه ای خالدار ، باوقار ، قوی ، عضلانی ، فعال و از لحاظ رفتاری بدون خجالت و هوشیار است. تحمل بدنی او زیاد است و دارای سرعت قابل توجهی می باشد. دارای طول مناسب و فاقد پوست شل است. بالای جمجمه پهن است و دارای یک شیار کم عمق می باشد. دم در امتداد خط پشت قرار دارد و نباید خیلی پایین قرار گیرد و حات فر خورده ندارد. موها کوتاه ، متراکم و نرم است. رنگ آن سفید است و لکه های بدن سیاه یا جگری رنگ هستند. معمولاً لکه های موجود بر سر ، پاها و دم کوچکتر از لکه های بدن می باشند. هیچ نژادی همچون دالمِیشِن سابقه قابل توجه ندارد. زمان ایجاد این نژاد آنچنان قدیمی است که محققین بر سر منشأ آن به توافق نرسیده اند. احتمالاً تعداد این سگها در کشور رومانی زیاد بوده است. عده ای از مؤلفین نیز اعتقاد دارند که این سگ مربوط به ناحیه دالماشیا واقع در غرب یوگسلاوی است. منابعی وجود دارد که نژاد دالمِیشِن از اواسط قرن 18 وجود داشته و هیچ شکی وجود ندارد که دودمان آن کاملاً باستانی است.

خلق و خو

دالمِیشِن برای شکار و دویدن در کنار اسب سواران پرورش یافته است. بازیگوش ، شاد و بسیار باوقارمی باشد و به همراهی و دوستی با انسانها نیاز دارد. عدم فعالیت بدنی کافی در روز او را به یک حیوان عصبی ، کلافه و ناراحت تبدیل میکند. علاقه دارد تا تمامی اوقات را در کنار صاحبش بگذراند و به همین سبب برای نگهداری در حیاط و بصورت تنها مناسب نمی باشد. حافظه بسیار قوی دارد و خاطراتش را تا سالهای زیادی به یاد می آورد. به دویدن و بازی کردن علاقه زیادی دارد. معمولاً باسایر حیوانات به خوبی کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سایر سگها و همچنین نرها نسبت به یکدیگر حالت تهاجمی دارند. می توان آنها را بعنوان سگ نگهبان تربیت کرد. دیدبان خوبی می باشد. تعداد توله ها در این نژاد زیاد است و گاهی به پانزده عدد نیز می رسد.

وزن و ارتفاع

ارتفاع در نرها: (50-60) س.م ، در ماده ها: (50-55) س.م

مشکلات سلامتی

ناشنوایی در 10-12 درصد از توله ها وجود دارد و باید قبل از خرید به این نکته توجه کرد که بهترین سن برای آزمایش آن شش هفتگی می باشد. توله های ناشنوا معمولاً برای آموزش مشکل دارند و رفتاری عصبی و ترسو پیدا می کنند. بیماری سنگ کلیه و حساسیت پوستی نیز قابل ذکر می باشد. میران اسید اوره (Uric Acid) در این نژاد بیش از سایر نژادها دیده می شود بنابراین بهتر است در تغذیه آنها از میزان پروتئین کمتری بهره گرفت

شرایط نگهداری

برای نگهداری در آپاتمان پیشنهاد نمی شود مگر آنکه در روز به او اجازه دویدن و فعالیت بدنی کافی داده شود. در داخل خانه جنب و جوش زیادی دارد و یک حیاط متوسط محل مناسبی برایش می باشد. این نژاد نباید در فصل سرما خارج از خانه نگهداری شود.

فعالیت بدنی

این نژاد بسیار پر انرژی است و به فعالت بدنی زیاد نیاز دارد. دالمِیشِن عاشق دویدن است.

طول عمر

حدود 10-12 سال.

آراستن

دالمِیشِن دوبار در سال ریزش موی فصلی دارد. این نژاد بسیار تمیز است و برس کشیدن منظم و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود.

 

 

Chihuahua

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 55 ثانیه 

 

 

Chihuahua

 

 

 

کوچکترین نژاد سگ است. ارتفاع این سگ بین 16 تا 22 سانتیمتر است و دارای وزنی بین 900 گرم تا 6/2 کیلوگرم می‌باشد. طول حیوان از ارتفاعش بیشتر است. اصل این نژاد از مکزیک بوده و دارای دو گونه، مو صاف و گونه‌ای با موهای موجدار است. با اینکه وی سگ بسیار کوچکی است ولی برای زندگی داخل آپارتمان توصیه نمی‌شود چون آنها اساسآ نیاز به فعالیت بدنی و ورزش دارند و زندانی کردن آنها در آپارتمان برایشان اصلا خوب نیست. چی‌هواهوا علی‌رغم کوچکی جثه، در برابر سگهای بزرگتر قادر به دفاع از خود می‌باشد.