(IBD (inflammatory bowel disease
IBD یا بیمارى التهابى روده بیمارى است که در آن روده به طور مزمن توسط سلول هاى التهابى مورد حمله قرار میگیرد.
درتورم روده حاد پوشش داخلى روده ها دچار آماس می گردد.
دو نوع از آن وجود دارد: تورم روده حاد و تورم روده مزمن.
علت این بیماری تهاجم باکتریها به پردۀ مخاطی یا جراحت ناشی از یک سَم محرک می باشد.
علت این بیماری تهاجم باکتریها به پردۀ مخاطی یا جراحت ناشی از یک سَم محرک است
که به وسیله سلول هاى خاصى که به دیواره روده یا معده حمله کرده است, مشخص شده است.
سلول هاى التهابى شامل لنفوسیت ها و مونوسیت ها هستند که به طور مستقیم مسىول پاسخ ایمنى بدن هستند اىوزینوفیل سلول دیگرى است که معمولا در التهاب وجود دارد.
سلول هاى التهابى دیگر شامل سلول هاى التهابى به نام نوتروفیل است که مسىول نابودى واقعى مهاجمان خارجى نظیر باکترى هاست.
در نهایت در التهاب مزمن ممکن است توسط بافت فیبروزه جایگزین شود.
اتیولوژى و پاتوژنز آن ها عمدتا مبهم و ناشناخته است,میتوان به ژنتیک,تغذیه,عوامل عفونى اشاره کرد معمولا کمپیلوباکتر ها میتونن یکى از عوامل موثر در عفونت باکتریایی باشند. ولى تصور میشود در پاسخ به عوامل تحریک کننده ایمنى ایجاد شود که عمدتا این پاسخ هاى ایمنى غیر اختصاصى باشد و 6دسته بیمارى داریم
1-lymphocytic plasmocyte entritis
2-canine easinophilic entritis
3-Granolumatous entritis
4-canine eosinophilic syndrome
5-canine eosinophilic gastroenteritis
6-protein loosing entropathy
نشانه های رایج تورم روده، تهوع, کاهش وزن, اسهال شدید و درد شکمی است. از آنجا که معده نیز تقریبا همواره درگیر است (تورم معده)، معمولا استفراغ نیز مشاهده می شود. هنگامی که خون در استفراغ و یا مدفوع دیده شود، عارضه را تحت عنوان ((تورم همراه با خونریزی)) می شناسند.
علاىم بسته به بخشى از لوله گوارش که درگیر است متفاوت است به عنوان مثال استفراغ شایع تر است هنگامى که معده و قسمت فوقانى روده کوچک درگیر است... اسهال هنگامى شایع است که روده بزرگ نقش دارد.
افزایش در دفعات خروج مدفوع وجود دارد اما مدفوع کمترى در هر دفعه تولید مى شود.
اغلب مخاط افزایش یافته یا در مدفوع خون وجود دارد... گاهى اوقات مدفوع شل میشود.
تجربه نشان داده است عامل اصلی آلودگی شدید حیوان به کرمهای گرد می باشد.
در زمان بیماری مدفوع همواره شُل و بی قوام است و حیوان تحلیل می رود.
برای درمان بیماری باید با فاصلِۀ 10 روز دو دوز داروی ضد کرمهای گرد به حیوان بخورانید و کائولین یا ذغال چرب را نیز با غذای سگ مخلوط سازید.
رادیولوژى و سونوگرافى خیلى به تشخیص کمک نمی کند. ولى اندوسکوپى میتواند کمک کننده باشد.
مى توان هیستوپاتولوژى مخاط هم انجام داد که به تشخیص کمک میکند.
معمولا تشخیص آن ها به بیوپسى احتیاج دارد.بیوپسى افزایش تعداد سلول هاى التهابى در دیواره روده را نشان می دهد.
درمان:
داروهاى تضعیف کننده سیستم ایمنى:
داروهای مختلفی برای کاهش تعداد سلول های التهابی در حال حرکت به دستگاه گوارش استفاده می شود.
کورتیکو استرویىد ها: پردنیزولون, دگزامتازون میتواند سیستم ایمنى را سرکوب و به کاهش علایم کمک کند.
درمانش بیشتر با رژیم غذایی مناسب و پر فیبر هست +داروهاى ضد التهاب مثل کورتون ها
اگرهم نتیجه نداد میشود از آنتى بیوتیک مترونیدازول استفاده کرد.
بیمارى التهابى روده مى تواند کنترل شود.با این حال تداوم علایم ضعیف یا عود علاىم شدید تر ممکن است رخ دهد.
منبع :ساندرز
