بیماری دیستمپر در یک نگاه

دیستمپر

1. بیماری ویروسی است که بیشترین دفع آن از طریق دستگاه تنفس صورت میگیرد.

2. حیوان مبتلا در صورت زنده ماندن ایمنی پایدار خواهد داشت.

3. این ویروس سویه های نوروتروپیک و اپی تلیوتروپیک دارد.

عامل دیستمپر:

خانواده: پارامیکسو ویریده

جنس: مربیلی ویروس

1. بدلیل داشتن غشا بسیار حساس بوده و در دمای 50-60 درجه سانتیگراد بمدت 30دقیقه از بین میرود. 

2. این ویروس به اتر، کلروفرم، فرمالین رقیق شده(کمتر از نیم درصد)، فنل و ترکیبات 4تایی امونیوم نیز حساس می باشد.

 طیف میزبانی دیستمپر:

1. canidae:        

شامل کایوت، دینگو، روباه، گرگ، راکون و سگ

2. Felidae:

چیتا، شیر، jaguar(نوعی پلنگ)

3. راسویان

4. Lesser panda

5. خرس

و.... ولی در این میان canidae بیشترین حساسیت را دارند.

 

بیماری دیستمپر سگ سانان:

بیماری بسیار مسری سگ ها و سایر خانواده سگ سانان رامبتلا می کند.

شیوع این بیماری در سنین 3تا 6 ماهگی در بیشترین حد خود قرار دارد.

نکته اصلی این بیماری ایجاد ضعف سیستم ایمنی و به دنبال آن عفونت های ثانویه ایجاد می کند و در ادامه آنسفالیت و سایر علایم عصبی ممکن است به علت تاثیر مستقیم بر روی نورون ها ایحاد شوند.

درصد بروز مرگ 90 درصد بوده درمان تنها به صورت نگهدارنده قابل انجام است.

بهترین راه پیشگیری واکسیناسیون منظم و صحیح می باشد

دوره کمون 1 تا3 هفته می باشد.

ویروس به سرتاسر بدن سگ هجوم می آورد.

 علائم بالینی:

بی اشتهایی

افسردگی

هایپوپلازی مینای دندان

تب دوفازی: تب بالا و حرارت 40/5 یا حتی 41 را ایجاد می کند وبعد از 24ساعت درجه حرارت بدن به حالت عادی برمی گردد(38/5درجه)

تب دوم 8-9 روز بعد از تب اول مشاهده می شود که همراه با سایر علایم بالینی است

علائم تنفسی:

1. سرفه

2. خروج ترشحات موکوسی-چرکی از بینی و چشم: ترشحات چسم و بینی است که به رنگ سبز مایل به زرد می باشد

3. پنومونی و برونشیت: نفوذ باکتری به لوزه ها و نایچه ها ایجاد برونشیت می کند که سرفه های خشن و خشک دردناک نمود پیدا می کند

علائم گوارشی:

1. نفوذ باکتری ها به مخاط معده و روده حمله می کنند و یک تورم معده و روده را ایجاد می کند

2. استفراغ: ایجاد استفراغ پیوسته یک موکوس سبز رنگ یا متمایل به قهوه ای

3. اسهال خونی و بدبو

علائم جلدی:

1. حضور پوستول هایی بر روی پوست شکم (سطح inguinal)

2. هایپرکراتوز در بینی و پد های دست و پا

علائم چشمی:

1. choronoretinitis:

که در معاینه با افتالموسکوپ لکه های تیره خاکستری و قهوه ای در چشم مشاهده می شود.

 2. gold meldallion lesion:

 که در معاینه با افتالموسکوپ اسکار مانند است و از بقیه قسمت ها روشن تر است

علائم عصبی:

1. تشنج (کلونوس) مشابه حالت آدامس جویدن و myclonus (پاتوگونومیک)

2. فلجی اندام های حرکتی

تشخیص:

1. گرفتن تاریخچه و معاینات بالینی 

2. آزمایش پادتن درخشان(FAT) به منظور تشخیص ویروس در سلول های اپی تلیال جمع آوری شده از ملتحمه یا سایر غشاهای مخاطی

 3. بر اساس لکوپنی:

لکوپنی به دلیل لنفوپنی به دلیل تکثیر ویروس در لنفوسیت های B وT در ٣ تا ٦ روز بعد از ابتلا رخ میدهد و بعد از از ان به دلیل ابتلا بافت های لنفوییدی بسته به فعالیت سیستم ایمنی تابلوی خونی متغیر خواهد بود

4. تشخیص قطعی با استفاده از پادتن درخشان صورت میگیرد.

5. Inclusion body

 درمان:

درمان حمایتی است و هیچ گونه درمان اختصاصی وجود ندارد

1. پاک کردن ترشحات بینی و چشمی

2. سرم تراپی و ترجیحا رینگر لاکتات

3. داروهای انتی بیوتیک جهت رفع برونکوپنومونی مثل: امپی سیلین، تتراسلیکلین، کلرامفنیکل و فلورفنیکول.

بهتر است از تتراسایکلین در توله ها استفاده نشه بدلیل تغیر رنگ مینا دندان.

کلرامفنیکل هم خیلی توصیه نمیشود بدلیل خطراتی که دارد و بجای ان میشه از فلورفنیکل بهره گرفت. 

4. ویتامین ها خانواده B برای بازگشت اشتها   5. درصورت وجود استفراغ از داروها ضداستفراغ استفاده شود

6. برای کاهش تشنج: دیازپام و فنوباربیتال:

دیازپام به شکلrectally یا iv ویال تزریقی با دوز 0.5 تا 2mg/kg با سرنگ بدون سر سوزن داخل رکتوم تخلیه می شود

7. دگزامتازون: برای کاهش تب. باید توجه شود که علاوه بر اثر ضد تب دارای اثر سرکوبگر ایمنی نیز است.