تازه های دامپزشکی

اخبار دامپزشکی،فراخوان کنگره های داخلی و خارجی و بین المللی،مقالات،ترجمه و کتب دامپزشکی

تازه های دامپزشکی

اخبار دامپزشکی،فراخوان کنگره های داخلی و خارجی و بین المللی،مقالات،ترجمه و کتب دامپزشکی

وبلاگ دکتر افسانه غریبی

۲۰ مطلب با موضوع «آموزش مراقبت از حیوانات خانگی» ثبت شده است

Aggression between Cats

Bringing a new cat into a home where there is already a cat, or cats, can cause some problems — both passive and active aggression. Females will usually live peaceably with each other. However, if aggression and conflict rear their ugly heads in a household of formerly nonviolent female cats, it’s probably because one has reached the status of social maturity, which occurs at around four years of age. In addition, non-neutered males will aggressively compete for mates.

 

When the cat is introduced to your other pets, the most typical behavior is active aggression — the resident cat goes after the intruder, biting, hissing, and scratching. Some cats are very confident and will not back down, regardless of the size of the other cat. Also, very confident cats will often use passive aggression. In this case, a stare and a lowering of the head are all that are required to bring the other cat into submission.

 

Symptoms and Types 

 

Overt Aggression  

Overt aggression is any hostile behavior that is obvious. The most clear sign of aggression is attacking and fighting, but before that there are other signs that can be observed; clear indications that there is going to be trouble. If you become aware of this behavior, you can be sure that without intervention, there is going to be a fight.

 

Behavior typical of the aggressor includes staring the other cat down, hissing and swiping at the other cat, raising its back and hackles (the erectile hairs on the back are raised), and thrashing its tail back and forth. Involuntary physical reactions to aggression will also show. The ears will be flattened back against the head, and the eyes will be dilated. The aggressor will mark areas of the home to establish its dominance, either by using the scent glands under its chin, or by urinating.

 

Covert Aggression  

Covert aggression is less apparent. The aggressor will use different methods to keep its rival away from resources like food and water, the litter box, and sleeping areas. Human attention will also be an opportunity for the aggressor cat to show its dominance, as it will block the other cat from receiving attention or even getting near to people. Favored areas of the victim cat may be marked by the aggressor, causing the victim to avoid those areas. The victim will urinate and defecate in other places in the house if it is kept away from the litter box.

 

Causes 

 

Inter-cat aggression can be caused by a decrease in individual space, usually due to overcrowding, or because a new cat has been brought into the household. It can also be due an illness or a disruption in the household, such as moving or hospitalization of one of the cats.

 

Diagnosis 

 

Your veterinarian will want to rule out a physical cause for your cat’s behavior before making recommendations for solving the problem. If it is determined to be a physical cause, appropriate treatment will be prescribed. For instance, blood tests may reveal hyperthyroidism. Other physical conditions that can cause your cat to behave unusually are brain lesions, and urinary tract disorders.

 

If there is no evidence showing that the behavior is rooted in a physical problem, your doctor will consider behavioral conditions. This can range from incomplete socialization with other cats; fear aggression, or not having the psychological resources to deal with situations it is not accustomed to; and territorial aggression, where the cat has decided that it is going to settle a piece of turf as its own and will defend it.

 

If the behavior is not due to any physical ailments, anti-anxiety medication or behavioral modification may be recommended.

Living and Management 

 

Now it is up to you. Begin by putting the aggressor in a less-desirable room behind a locked door with food, water, and a litter box. The victim cat, on the other hand, should be allowed to roam freely and have access to the more favorable areas. If there are more than two cats, group them by personality, but keep the "bullies" alone.

 

The aggressors should only be allowed out when they can be supervised. At the first sign of aggression, it needs to return to the less-desirable room. You may want to try leashes and harnesses to gain control of the animals. In addition, put a bell on the aggressor so the other cats always know where it is. Use rewards to condition cats to each other, such as treats, massage, and grooming. Do not use physical punishment...ever. It will only make things worse.

In most cases, behavior-modification methods work, however, it may some time to see a difference in the cat and there may be relapses. Establishing dominance over your pets is important. Your cats may never form close bonds, but they should be able to share a living space.

  • افسانه غریبی

ده نوع جراحت عامل لنگش در سگ

لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد...

لنگش سگ لزوماً همراه با افزایش سن حیوان نیست و می تواند به علت مشکلاتی از یک تروما یا عارضه ای مرموز و مزمن باشد. لنگش را باید همیشه جدی گرفت چرا که یک لنگش ساده هم می تواند نشانه یک وضعیت خطرناک و تهدیدکننده زندگی حیوان باشد. عللی که باید صاحب یک سگ با آنها آشنا باشد و در صورت مواجهه با آن به دامپزشک مراجعه کند عبارتند از :

1 - جراحت بافت نرم : این عامل را می توان شایعترین علت لنگش سگ نامید. رگ به رگ شدن، کشیدگی عضله و تروماهای کوچک وارده به عضلات از این دسته اند. معمولاً این دسته عوامل خطرناک نیستند و با استراحت و تجویز داروهای ضد درد خفیف درمان می شوند.

2 - آرتریت : اگر سگی در بلندشدن از جای خود یا بالارفتن از پله ها و پایین آمدن مشکل دارد باید در این خصوص با دامپزشک برای اطمینان از عدم وجود آرتریت مشورت نمود. اگر سگ جثه بزرگی دارد ممکن است دیسپلازی لگن هم در بین باشد.

3 - جراحت کف پا یا ناخن : بریدگی کف پا می تواند به لنگش منجر شود. سنگ تیز ، خرده چوب یا شیشه هم می تواند در کف پا فرو رفته و باعث لنگش شود. شکستگی ناخن هم از دیگر علل است. به تورم یا علائم عفونت هم باید توجه کرد. تغییر ناگهانی و شدید آب و هوا هم می تواند به آسیب و ترک خوردن بافت کف پا و دردناک شدن آن منجر گردد.

4 - شکستگی های داخلی : این نوع شکستگی استخوانی به نحوی است که پوست دچار آسیب نشده است. البته ممکن است تا مدتی این عارضه مشخص نشود بخصوص اگر پا ظاهر غیرطبیعی در اثر پیچ خوردگی و غیره نداشته باشد.

5 - شکستگی شدید : در این نوع شکستگی ، استخوان آسیب دیده از پوست بیرون زده است. در این حال ممکن است عفونت در اثر مواجهه استخوان با خارج هم عارض گردد.

6 - شکستگی اپی فیزیال : این نوع شکستگی معمولاً در انتهای استخوانهای بزرگ نظیر femur یا humerus و در محل صفحات رشد در توله ها یا سگ های جوانتر اتفاق می افتد.

7 - درد با علت نامشخص : عارضه ای در توله ها و سگ های جوان وجود دارد که از آن به panosteitis تعبیر و باعث لنگش می شود. علت اصلی آن مشخص نیست اما نقش ژنتیک در آن مؤثر است. رشد سریع و غذاهای با پروتئین بالا هم بی تأثیرنیستند.

8 - جراحت لیگامنت : لیگامنت‎‌ها رشته های عضلانی هستند که استخوانها را در محل مفاصل بهم پیوند می دهند. وقتی دچار جراحت شوند، کارکرد مفصل با مشکل مواجه شده و حیوان دچار لنگش می گردد.

9 - تومورها : لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد. 

10 - مشکل زانو : ممکن است در اثر پرش ، عفونت یا تروما استخوان زانو دچار مشکل گردد که در این صورت باید با دامپزشک مشورت نمود.

  • افسانه غریبی

مراقبت های بعد از عمل جراحی در سگ ها

مانند هر حیوان دیگر ، سگها قبل از عمل جراحی نیاز به آمادگی و بعد از عمل جراحی نیاز به نگهداری صحیح دارند . معمولا دامپزشکان پس از عمل به شما لیستی خواهند داد که در این مدت چگونه از سگ نگهداری کنید .

اگر میخواهید بدانید که پس از عمل جراحی چگونه از سگ خود به درستی نگهداری کنید این مقاله برای شما مفید خواهد بود .


پس از رسیدن به خانه :

معمولا عمل جراحی سگها صبح زود انجام میشود . هنگامی که به خانه رسیدید برای سگ مکانی راحت برای خواب را آماده کنید زیرا داروی بیهوشی هنوز در بدن اوست و سگ تا بقیه روز خواب آلود خواهد بود .

اگر دارای پت های دیگری هستید آنها را از سگتان دور کنید زیرا با کمتر شدن تاثیر دارو ها او شروع به درد کشیدن خواهد کرد و این موجب آزار دیگر پت هایتان خواهد شد . روی زمین مقداری بالش و پتو و وسایل نرم بگذارید ولی بعدا آنها را دور بریزید ، سگی که جراحی کرده نباید روی تخت یا مبل بخوابد .

داروی بیهوشی معمولا موجب ناراحتی معده سگ میشود و از اشتهای آنها میکاهد ، غذای خشک سگ در این حالت برای او مناسب نیست . به سگتان مقداری غذای ساده انسان مانند مرغ آب پز و برنج نرم بدهید . اگر سگتان درون قفس میخوابد ، آن را تمیز کند تا سگ دچار عفونت نشود .

از قلاده الیزابت یا همان E-Collar استفاده کنید

سگ شما ممکن است جای بخیه را بلیسد یا گاز بگیرد ، قلاده های الیزابت نوعی گردنبند پلاستیکی قیف مانند هستند که دور سر سگ بسته میشوند . ممکن است فکر کنید سگتان با این قلاده حالت مسخره ای پیدا میکند ، ولی برای سلامت خودش اهمیت بسیاری دارد زیرا سگها علاقه خاصی به کندن بخیه هایشان دارند ( هرچند این کار بسیار دردناک است ) .

روش نگهداری تا یک هفته پس از عمل

سگتان را آرام نگه دارید زیرا فعالیت برای او در این دوره بسیار خطرناک است . اگر دامپزشک داروی آرامبخش خاصی برای سگ داده است آن را طبق دستور تا تمام شدن دارو مرتبا به سگ بدهید ، حتی اگر به نظرتان آمد که سگ کاملا بهبود یافته است .

پس از مدتی مقداری خون خشک شده دور محل بخیه جمع خواهد شد . آنها را به آرامی با حوله ای نرم و مرطوب پاک کنید .

جراحی برای سگها ممکن است برای آنها بسیار دشوار باشد ، با سگ خود خوش رفتاری کنید و از او به درستی نگهداری کنید . اگر احساس میکنید سگتان پس از عمل دچار مشکل خاصی شده است سریعا با دامپزشک خود تماس بگیرید.

منبع: دکتر وت

  • افسانه غریبی

 واکسیناسیون در سگ و گربه

واکسیناسیون سگ و گربه یکی از مهمترین راه‌های پیش‌گیری از بروز بیماری‌ها می‌باشد. بسیاری از بیماری‌ها اعم از بیماری‌های مشترک حیوان و انسان مثل هاری و یا بیماری‌های ویروسی حیوانات مثل دیستمپر، پاروویروس، یا هپاتیت و غیره با واکسیناسیون مناسب و به موقع قابل پیش‌گیری می‌باشد.


اصولا زمان اولین واکسیناسیون برای سگ‌ها و گربه‌ها حدود ٥٠ تا ٦٠ روزگی صورت می‌گیرد و بهتر است قبل از واکسیناسیون اولیه درمان انگلی انجام شود. واکسن پلی‌والان برای سگ و واکسن سه گانه برای گربه‌ها تزریق می‌شود. ایمنی حاصل از این واکسن زیاد نبوده و می‌بایست ٣٠ روز بعد واکسن‌های مذکور مجددا تکرار و تزریق گردد تا ایمنی مناسبی حاصل شود. در ضمن در حدود ٩٠ روزگی واکسن هاری نیز می‌بایست تزریق گردد تا حیوان از خطر بیماری مشترک هاری مصون گردد. در خیلی از منابع جدید دامپزشکی تزریق نوبت سوم واکسن پلی‌والان در ١٢٠ روزگی توصیه می‌گردد (توجه داشته باشید تا اتمام واکسیناسیون مراقبت‌های ویژه را حتما از حیوان خود انجام دهید تا سطح ایمنی بدن حیوان به حد مطلوب برسد). تکرار واکسن پلی‌والان و سه‌گانه و هاری می‌بایست به صورت سالانه و تا سن ١٠ سالگی ادامه یابد و در آخر لازم به ذکر است حیوانی که واکسینه شده باشد حتما باید دارای شناسنامه بهداشتی و در داخل آن لیبل واکسن تاریخ صدور و تکرار و از همه مهم‌تر ممهور به مهر دامپزشک باشد. در غیر این صورت واکسیناسیون به هیچ عنوان انجام نشده و شناسنامه بدون موارد فوق هیچ‌گونه ارزشی ندارد. لازم به ذکر می‌باشد که واکسینه نمودن حیوانات خانگی از الزامات نگهداری این موجودات زیبای خداوند در کنار ما انسان‌ها می‌باشند تا علاوه بر حفظ سلامت آنها بهداشت و سلامت خود نیز حفظ گردد و همچنین از شیوع بیماری‌های خطر ناک جلوگیری شود .

و در آخر صحبت ما خواهشمندیم قبل از خرید حیوان خانگی کاملا از شرایط نگهداری و تغذیه و بهداشت و نیز از خصوصیات رفتاری حیوان مورد نظر اطلاع پیدا نموده و سپس سعی بر این نماید که حیوان مورد نظر خود را از مراکز معتبر و با سابقه و همچنین با مشاوره از دامپزشک تهیه نمائید و نیز به سلامت و حقوق حیوان که همان ویزیت سه ماه یک بار توسط دامپزشک است اهمیت دهید.

  • افسانه غریبی

برخی علایم دستگاه گوارش که ممکن است نشان دهنده بیماری در سگ باشند

 وظیفه دستگاه گوارش اخذ غذا تغییرآن وتامین انرژی لازم برای بقاء زندگی است. اعضاء اصلی دستگاه گوارش شامل معده وروده ها می باشند که اختلالات حاصل ازآن نسبت درصد بالایی ازمراجعات به دامپزشک را شامل می شود( غیرازواکسیناسیونهای متداول) به خاطرداشته باشید درطول حیات حیوان ناراحتیهای گوارشی همچون اسهال واستفراغ پیش خواهد آمد. برگرداندن غذا. یبوست. مدفوع غیرعادی. نفخ شکم وادرارهای غیرعادی نیزازیافته های بیماریهای گوارشی می باشند. سگی که دچاراختلالات گوارشی است به شدت نا آرام گشته نمی تواند استراحت کند. همچنین مرتب ازدهانش بزاق تراوش می شود. این حالت سبب نیازوافرحیوان به آب می شود درپی آن ادرارهای پیاپی را شاهد خواهیم بود.



                                                   استفراغ(vomiting)


استفراغ دارای علل مختلفی است که دراین میان بعضیها حادترو خطرناکترهستند. درصورتی که حیوان تنها یک باراستفراغ کند وظاهرسالم وسرحالی داشته مشکل دیگری را نشان ندهد جای نگرانی نیست. زیرا این حالت به علت تغییرغذا وخوردن زباله و یا خوردن بعضی ازگیاهان می باشد. بهتراست یک روزبه او غذا نداده وکمی به حیوان یخ بخورانید. به زودی مشکل برطرف می شود. بعد ازآن ازیک جیره غذایی تنظیم شده مثل غذای نوزاد ویا همبرگر آب پزشده به همراه برنج آب پز(بهتراست چرب نباشد) را به مدت چند روزاستفاده نمایید. چنانچه حیوان استفراغهای پیاپی وشدید به همراه سایرعلائم همچون اسهال. پریشانی ویا غش را نشان دهد حیوان را به نزد دامپزشک ببرید. اگردراستفراغ حیوان خون وسایرمواد غیرعادی مشاهده کردید موضوع را جدی بگیرید. استفراغ ممکن است به دلیل عفونتهای ویروسی انسداد ناشی ازاجسام خارجی. تومورها. عفونت لوزالمعده وبیماریهای کبدی وکلیوی ایجاد شود.


اسهال (Diarrhea)

اسهال یکی ازنشانه های رایج بیماریهای گوارشی است. درشرایطی که با عارضه دیگری همراه نباشد به سادگی درمان می شود. درصورت وجود اسهال مداوم حتما نزد دامپزشک بروید ونمونه ای ازمدفوع حیوان را به همراه داشته باشید. بدین ترتیب تشخیص اودقیق ترخواهد بود.اگراین امکان وجود ندارد که نمونه را با خود ببرید باید بتوانید شرح کاملی ازشکل ورنگ وقوام ومیزان وحجم مدفوع ارائه دهید. این اطلاعات کلید درمان بیماری هستند. غذای غیرعادی ویا خوردن هرچیزی که قابل هضم نباشد ازجمله دلایل بروزاسهال است. بیماریهایی مثل گاستروآنتریت ویروسی ناشی ازکورونا ویروس ویا پاروویروس که اسهال شدیدی به دنبال دارند با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. سگی که اسهال دارد باید ازنظرآلودگی به انگلهای داخلی همچون کرمها وکوکسیدیاها وژیاردیا مورد آزمایش قرارگیرد.


برای درمان اسهال باید حیوان 24ساعت ازغذا محروم باشد. دراین مدت فقط می توانید مقدارکمی آب به همراه برنج آب پزبه حیوان بخورانید که این امرموجب کاهش شدت علائم بیماری خواهد شد. روزبعد می توانید ازجیره کامل غذایی همانطورکه درمورد استفراغ بیان شد استفاده کنید.



یبوست (Constipation)

موقعی که حیوان بیش ازیک یا دوروز مدفوع خود را دفع نکند بیانگراین است که دچاریبوست شده است. دراین حالت ممکن است علی رغم تمایل دام به دفع مدفوع این امرصورت نگیرد. یبوست با علائمی همچون بی میلی وبی اشتهایی همراه است. اگرعارضه ادامه یابد علائم استفراغ نیزظاهرمی گردد. بعضی اوقات ممکن است ماده آبکی وخون آلودی دفع شود که مشابه اسهال است. ودرعین حال روده بزرگ انباشته ازمدفوع سفت وسخت می باشد.


ممکن است یبوست پس ازخوردن غذاهایی که دارای فیبرکمتری هستند همچون استخوان. علف وکاغذ وسایرمواردی که قابل هضم نیستند ایجاد شود. دربرخی موارد یبوست به دنبال بزرگ شدن غده پروستات وفتق ویا مشکلات ارثی درکلونها ایجاد می گردد. برخی ازحیوانات مستعد ابتلا به یبوست هستند که باید مورد توجه ومراقبت قرارگیرند. بعضی دیگرمخصوصا آنها که موهای بلندی دارند به دلیل انسداد مناطق اطراف مقعد توسط پوشش بدنی به طورمکانیکی دچاریبوست می گردند. دراین حالت عبورمدفوع به خارج میسرنخواهد بود. اگرسگ ازاین نوع نژاد است به این مسئله توجه کنید ومراقبش باشید.


نفخ  (Bloat)

نفخ وچرخش واتساع معده ناشی ازآن درگاستریت حاد خیلی سریع اتفاق افتاده واغلب کشنده است وپیش ازآنکه متوجه عارضه شوید موجب مرگ حیوان می شود. این بیماری درسگهای سینه فراخ مشاهده می گردد بدین صورت که به دنبال انباشته شدن معده ازگازومایع وتورم آن این عضو درطول محود خود پیچ می خورد. دراین حالت سگ دچارشوک گردیده که به منظورجلوگیری ازمرگ حیوان می بایست هرچه سریعتربه درمان نفخ وچرخش معده اقدام نمود. سابقه سگ مبتلا به نفخ حاکی ازآن است که حیوان غذای زیادی خورده وپس ازآن مقدار زیادی آب نوشیده است وبه دنبال آن دویا سه ساعت بعد فعالیت بدنی زیادی داشته است. اولین علامتی که درسگ مبتلا بروزمی کند بی قراری است. به دنبال آن شکم متورم وسفت می شود به طوری که اگرضربه آرامی به شکمش وارد کنید تولید صدای طبل مانند می کند. بهترین کاربرای نجات حیوان عمل جراحی است که بلافاصله بعد ازمشاهده علائم انجام می گیرد. طریقه آن به گونه ای است که به سرعت ازفشارهوای داخلی معده کاسته شده وچرخش معده اصلاح گردد. علاوه براینکه تزریق داخل وریدی سرم موجب تقویت جریان خون می شود تنظیم مایعات والکترولیتها را نیزدربدن به همراه دارد. تغییرشرایط زندگی وجیره غذایی حیوان به تنهایی نمی تواند حیوان را ازابتلا به نفخ مصون بدارد. دراین ارتباط می توانید با انجام دستورات زیربه حیوان کمک کنید.


1- تغذیه با مقدارکم صورت گیرد به عبارتی می توانید به جای استفاده ازیک وعده غذا با حجم زیاد ازدوتا سه مرتبه با حجم کم استفاده نموده ویا غذای خشک درطول روزدردسترس حیوان قرارداده واجازه دهید آزادانه ازآن تغذیه کند.


2-     ازآشامیدن آب بعد ازغذا جلوگیری کنید.


3- هرگزبعد ازغذا حیوان را مجبوربه تمرین وفعالیت بدنی نکنید.


اگرقراراست روزی دو یا سه بارغذای خشک را دراختیارحیوان قراردهید ابتدا به غذا آب بیافزایید تا نرم شود. بدین ترتیب غذا سریعتربلعیده شده تمایل سگ به آشامیدن آب ازبین می رود.


برون ریزلوزالمعده   (Pancreatic Exocrine Insufficiency)


سگهای مبتلا به این بیماری دارای اشتهای زیادی بوده ولی درعین حال وزنشان افزایش نمی یابد. مدفوع این حیوانات نیزدارای حجم زیاد ورنگ روشنی بوده بسته به میزان چربی وپروتئینهای هضم نشده گاهی چرب وروغنی وبسیاربدبو است. این سگها قادربه تولید آنزیمهای لوزالمعده نیستند. آنزیمهای فوق درعمل هضم وجذب مواد غذایی دخالت می کنند. این نارسایی با تجویزمادالعمرآنزیمهای لوزالمعده درمان می شود که معمولا آنها را به طورمستقیم به غذا اضافه می کنند. درکنارآن میزان پروتئین غذا باید متعادل بوده وازموادغذایی کم چربی استفاده شود.


بادشکم (Flatulence)


خوردن پیاز. باقلا. کلم .گل کلم ودانه های سویا وسایرغذاهای تخمیرشونده موجب بادشکم می شود. همچنین مورد مشابهی برای جیره هایی که دارای میزان بالایی شیریا گوشت باشند دیده شده است. احتمال دارد با تغییرغذای سگ وضعیت بهترشود. اگربهبود نیافت می توانید مقدار کمی Digel (سیمتیکون Simethicone) که دارای آنتی اسیداست) استفاده کنید. دراین حالت عارضه برطرف خواهد شد اگرتدابیرفوق با شکست روبروشد بهتراست حیوان را نزد دامپزشک ببرید. شاید مشکل خاص دیگری وجود داشته باشد.


خوردن مدفوع(Eating Stool)


کوپروفاژی (Coprophagy) یا خوردن مدفوع معمولا درسگهای کوچک دیده می شود. باید این عادت ناخوشایند وغیربهداشتی را ازبین ببرید. اضافه کردن بعضی ازچاشنیهای گوشت به غذا نتیجه جالب توجهی داشته است. زیرا باعث می شود مدفوع بوی بدی پیدا کند(سگ ازخوردن آن امتناع می ورزد). گاهی اوقات تغییراتی درجیره غذایی می تواند مشکل را حل کند. اگرهیچ یک ازتدابیرفوق موثرواقع نگردید به دامپزشک مراجعه نمایید. شاید حیوان به کمبود غذایی خاصی مبتلا باشد. خوردن مدفوع حالت مشمئزکننده ای را درشما ایجاد کرده وباعث دلزدگی شما ازحیوان می شود. وقتی متوجه این عمل شدید به شدت با انجام آن مخالفت کنید وبا توجه به روشهای تربیتی خاص این عادت را ازسرحیوان بیاندازید.


سوزش مقعد(Anal Iritation)

سگی که پشتش را گازمی گیرد لیس می زند ویا برزمین می کشد ازناراحتیهای مقعد رنج می برد. احتمالا دراین حالت به دلیل تحریک حاصل ازمدفوع جامد وسفت مقعد سوزناک ومتورم می شود. ممکن است کیسه های مقعدی پرشده باشند اولین قدم درکاهش درد یافتن علت بیماری است. تمیزکردن مقعد با آب گرم واضافه کردن ژل پترولیوم وسایرترکیبات مسکن ازسوزش ودرد حیوان خواهد کاست.


  • افسانه غریبی

علف خواری در سگ


دلایل مختلفی برای این حالت وجود دارد : دلیل اول سگ سانان وحشی مثل روباه و گرک وقتی شکار می کنند قسمتهای مختلف بدن حیوانات گیاه خوار را  می خورند، در معده و روده این حیوانات مملو از علف می باشد که به بخشی از غذای مصرفی این سگ سانان تبدیل می شود، احتمال دارد که سگ ها ی اهلی که در جیره مصرفی شان سبزیجات وجود ندارد اقدام به خوردن علف کنند تا غذایشان کامل شود. توضیح دوم: سگها علف می خورند که استفراغ کنند یا اینکه علف خوردن باعث استفرغ  در آنها می شود تفریق این دو حالت سخت است اما به نظر می رسد بعضی از سگها به دلیل دردهای شکمی اقدام به خوردن سبزیجات می کنند ، دلیل سوم: بعضی از سگ ها ، خوردن سبزیجات خاصی را دوست دارند و هنگام بیرون رفتن به دنبال این علوفه خاص برای خوردن می گردند، برای مثال نژاد بیگل به خوردن تمشک علاقه خاصی دارد ، به هر حال خوردن علف به مقدار کم رفتاری  طبیعی در سگ ها محسوب می شود و جای نگرانی ندارد، اما در صورت سم پاشی کردن احتمال مسمومیت ، و یا ابتلا به انگل های مختلف  گوارشی از طریق خوردن علف وجود دارد که این در موارد باید حتما با دامپزشک مشورت شود تا مانع ادامه این روند در سگ شود و از مشکلات متعاقب آن جلوگیری به عمل آورد. 


  • افسانه غریبی

نگهداری سگ اضطراب در کودکان را کاهش می‌دهد


   

تست اضطراب در کودکانی که در خانه حیوان نگه می‌دارند نسبت به کسانی که حیوان ندارند، کمتر احتمال دارد که مثبت شود.


به گزارش حکیم مهر به نقل از سلامانه، مطالعه جدیدی بیان می‌کند که همراهی یک سگ ممکن است میزان اضطراب کودکان را کاهش دهد.


محققان حدود 650 کودک 18 ماه به بالا را از نظر اضطراب مورد بررسی قرار دادند. 58 درصد این کودکان در خانه سگ داشتند.


تنها در 12 درصد کودکانی که سگ داشتند، تست اضطراب مثبت شد. محققان مرکز طبی بَسِت دریافتند که این مقدار در بین کودکانی که سگ ندارند، 21 درصد است.


این مطالعه اخیراً در ژورنال پیشگیری از بیماری‌های مزمن منتشر شد.


محققان بیان کردند که داشتن سگ ممکن است اضطراب کودکان، مخصوصاً اضطراب اجتماعی و جدایی را، از راه‌های مختلفی مثل باز کردن صحبت یا باز شدن یخ در ملاقات با افراد جدید کم کند. با این حال مطالعه یک رابطه علت و معلولی را بین سگ و میزان اضطراب کودکان ثابت نکرد.


محققان نوشتند: «تعامل با یک سگ خوش مشرب میزان کورتیزول خون را هم، احتمالاً به وسیله ترشح اکسی توسین، پایین می‌آورد. این اثرات هورمونی شاید دلیل فواید عاطفی و رفتاری مشاهده شده در تراپی به کمک حیوانات باشد.»

  • افسانه غریبی

آموزش ادرار و جلوگیری از علامت گذاری سگ در خانه


علامت گذاری معمولا در خانه است مانند راهرو و پای میز یا تکه ای از مبلمان و همیشه به طور درست در همان منطقه. اغلب اجسام جدید و متفاوت با بوی نا آشنا که به خانه می آیند را نیز شامل میشود.سگ به احتمال زیاد به علامت گذاری مواردی میپردازد که نسبت به آنها احساس مالکیت میکند.

ما به عنوان انسانها از ادرار سگ به عنوان چیز ناخوشایندی یاد میکنیم اما این برای سگها منافع بزرگی دارد.سگها با ادرار خود به سگهای دیگر پیام میفرستد. این پیام میتواند در مورد قلمرو/نظم اجتماعی و یا تبلیغاتی برای جفتگیری باشد.سگها با این کار اعتماد به نفس پیدا میکنند.

🔹آیا همه سگها علامتگذاری میکنند؟

سگهای نر عقیم نشده بیشتر از سگهای عقیم شده علامت گذاری میکنند.

اگرچه سگ نر علاقه بیشتری برای علامت گذاری دارد اما سگهای ماده در زمان آمادگی جفتگیری نیز این کار را میکنند. نژادهای کوچک علاقه بیشتری به علامت گذاری در خانه نسبت به سگهای بزرگتر دارند.

🔹چرا سگ من به طور ناگهانی شروع به علامت گذاری کرد؟

معمولا به دلیل احساس عدم امنیت یا تهدید میباشد.به عنوان مثال میتواند مقدمه ای از تولد نوزاد جدید/ حیوان جدید/بازدید کننده و یا حتی یک قطعه جدید از مبلمان باشد.

🔹چگونه از علامت گذاری سگ جلوگیری کنیم؟

تحقیقات نشان داده است که جلوگیری از علامت گذاری  بر روی سگهایی با سن پایین زود پاسخگو خواهد بود اما برای سگهای مسن تر که علامت گذاری در خانه برای آنها عادت شده است این کار خیلی دشواریست و بهترین راه حل که به احتمال زیاد جوابگو خواهد بود عقیم کردن است این شانس شما را برای شکستن عادت زیاد میکند.

🔹نظارت و فرار از عادت

اگر شما در هنگام عمل او را  به سرعت بگیرید سگ به سرعت می آموزد. نظارت شدید در چند روز میتواند برای همیشه سگ را تعلیم دهد و ازین کار منع نماید. حدودا 2 روز وقت لازم است در این مدت سگ را در قسمتی از خانه که میتوانید او را ببینید محدود کنید .

🔹ترساندن با سر و صدای شدید

یک بطری خالی نوشابه را با مقداری سکه پر کنید و لحظه ای که سگ خواست ادرار کند آنرا محکم تکان دهید این کار باعث وحشت زده شدن و قطع آنچه که میکند میشود. گاهی میتوانید بطری را به طرف او پرتاب کنید اما مطمین شوید که به او نمیرسد زیرا میخواهید اورا بترسانید نه اینکه به او صدمه بزنید. این کار احتیاج به پیگیری مداوم در این حدودا 2 روز دارد.

🔹محدود کردن

سگها حدود 20 دقیقه بعد از غذا ادرار میکنند.میتوانید در این مدت سگ خودرا در باکس یا جعبه کوچک یا مکانی که جایی برای راه رفتن نداشته باشد محدود کنید سپس اورا به جایی که میخواهید در آنجا ادرار کند منتقل کنید.سگ شما تحت فشار است و سریع کار خودرا انجام میدهد. بهتر است اورا عادت دهید روی چیزی مثل روزنامه این کار را انجام دهد.

🔹تمیز کردن مهم است!

شما باید مکانهایی را که سگ قبلا اقدام به علامت گذاری کرده است را حتما کاملا بشویید تا بوی ادرار از بین برود. برای این کار از سرکه یا هر چیزی که بویی غالب داشته باشد میتوانید استفاده کنید.

🔹تشکر کردن!!

فراموش نکنید که بعد از ادرار سگ در محل مناسب از او با خوراکی های تشویقی تشکر کنید و با صدای شاد رفتار اورا ستایش کنید مثلا بگویید آفرین پسر خوب. این کار سریع پاسخ میدهد. با این کار شما به او این پیام را میرسانید که علامت گذاری کار بدی نیست اما علامت گذاری در خانه ایده خوبی نیست.

.

  • افسانه غریبی

 

رسیدگی به مو و پوست سگ

اقدامات بهداشتی و آرایشی روزانه در سگ حائز اهمیت خاصی است . این کار نه تنها باعث درخشندگی و براقی موها می گردد بلکه به کشف و شناسائی جراحتهای پوستی ، انگلها و پوسته پوسته شدن کمک می نماید . برای نگهداری سگ در یک وضعیت خوب ضرورت دارد که پوشش خارجی و موهای حیوان تمیز و براق بماند .

وسائل مورد نیاز برای آرایش روزانه فقط شامل یک برس یا شانه ای است که دارای دندانه های نوک تیز نباشد. سگهایی که دارای موهای نرم هستند را بهتر می توان آرایش نمود . زیرا کثافات و مواد زائد جذب آنها نمی شود و از سوی دیگر موهای آنها حالت کرکی پیدا نمی کند ولی سگهایی که دارای موهای سیم مانند هستند می بایست موهایشان 2 الی 4 بار در طول سال کوتاه شود . و در این فواصل برس زدن منظم می تواند مو را در وضعیت مناسبی قرار دهد . سگهای مو بلند نیز نیاز دارند که مرتبا ً شانه و حمام داده شوند . این امر از ژولیدگی موها جلوگیری می کند .

آرایش منظم حیوان چندان کارسخت و طاقت فرسائی نیست . این عمل نه تنها باعث تمیزی مو می گردد بلکه باعث عکس العمل نشان دادن پوست وعضلات می شود . قبل از برس یا شانه زدن بهتر است که پوست را به خوبی و توسط هر دو دست ماساژ داد . این امر باعث بهبود گردش خون در پوست گشته و از سوی دیگر به جدا شدن موهای مرده از سطح بدن نیز کمک می کند . بعد از این کار باید موهای حیوان را به خوبی برس زد یا شانه کشید تا موهای مرده از بدن زدوده شود . سگهایی که دچار ریزش مو هستند به آرایش بیشتری نیاز دارند . بخصوص اگر در داخل خانه نگهداری می شوند . این کار رشد موهای جدید را تشویق می کند و زمان موریزی را کاهش می دهد . در مورد نژادهای کوچک خانگی چنانچه این عمل برروی یک ورق کاغذی بزرگ نظیر روزنامه انجام گیرد می توان پس از اتمام برس زدن به راحتی این کاغذ که حاوی موهای ریخته شده است را جمع کرد و دور انداخت . به این ترتیب می توان از آلوده شدن لباسها و وسائل منزل با موهای سگ پیشگیری نمود .

 

در واقع یکی از معضلات صاحبان سگهای خانگی ریزش موی حیوان آنها است و به گمان وقوع یک بیماری پوستی به دامپزشک مراجعه می کنند . در توضیح این مطلب باید گفت که موها نیز مانند سایر سلولهای بدن دارای زندگی محدودی هستند و پس از طی این دوره می میرند و از بدن جدا می شوند . درک صحیح این مطلب وقتی کسب می گردد که شما به برس موی خود نظری بیاندازید . قطعا ً در برس تارهایی از موهای خود را خواهید یافت . این موها چیست و از کجا آمده است ؟ این موها در واقع همان موهای مرده هستند که چون اتصال ریشه آنها سست شده است هنگام برس زدن کنده شده و در لابلای دانه های برس قرارگرفته اند .

 

مثال دیگر زمانی است که صبح از رختخواب بر می خیزید ؛ اگر به دقت بر روی بالش خود بنگرید چند عدد از تارهای موی خود را خواهید دید که در اثر اصطکاک سر با آن جدا شده است . ولی نکته مهمتر این است که در شرایط طبیعی با مرگ هر مو ، یک رشته دیگر بوجود می آید و رشد می کند ؛ و این همان عاملی است که سر افراد را همیشه پر از مو نگه می دارد . ولی اگر سرعت مردن و ریزش موها از سرعت خلق و رشد آنها بیشتر گردد ، موها کم پشت شده و به تدریج پوست آن ناحیه قابل رویت می گردد . پدیده ای که آن را تحت عنوان بی مویی نامگذاری کرده اند . درایجاد بی مویی عوامل بسیار زیادی دخالت دارند که می توانند منجر به بیماری پوست و مو شده و باعث ریزش موها شوند . در اینجاست که لفظ بیماری را به کارمی برند .

 

باید دانست که سگها دارای ریزش موی فصلی نیز هستند که در این ایام ریختن موها شدت می گیرد . به طوری که با دست کشیدن به بدن حیوان تعداد بی شماری مو جدا شده و به سطوح مختلف از جمله دست ، لباس و اشیاء داخل منزل می چسبند و این همان شکایت قدیمی مراجعه کنندگان و دارندگان سگ است . ولی بدن این حیوانات هیچگاه بی مویی را نشان نمی دهد . پس این پدیده یک بیماری نیست ؛ بلکه یک حالت فیزیولوژیک است که البته تحت شرایطی از قبیل سوء تغذیه ، استرس ، کمبود ویتامینها و ... تشدید می شود و تنها راه علاج آن ، برس و شانه زدنهای مکرر و روزانه می باشد .

 

غیر از ایام موریزی ، سگهای خارج از خانه اغلب نیازی به آرایش موها و تیمار (رسیدگی به موها) ندارند . زیرا در مقابله با شرایط جوی لازم است که روغنهای طبیعی را در موهای خود داشته باشند . حتی به سگهایی که پوست خیلی خشک و پوسته پوسته دارند می توان روغن کبد ماهی داد و ازمکملهای مشابه استفاده کرد . آرایش سگها به منظور نمایش و مسابقه می تواند جنبه جدی تری پیدا کند و درکشورهایی که این مسائل مطرح می باشد ، بسیاری از افراد ترجیح می دهند که حیوان خود را برای آرایش و شستشو به سالنهای مخصوص این کار ارجاع دهند . دراین سالنها حیوان به نحو حرفه ای مورد آرایش قرار می گیرد . حتی آرایش نمودن برخی از سگها نظیر Old English Sheepdog به وسائل اختصاصی احتیاج دارد .

 

چنانچه برس زدن موهای سگ بطور منظم صورت پذیرد ، معمولا ً نیازچندانی به شستن حیوان نمی باشد . اما در مواردی که آلودگی پوست و موها با شانه زدن رفع نمی شود و یا حیوان دارای موهای سفیدی است که به شستن احتیاج دارد ، می توان اقدام به شستشو و حمام دادن حیوان کرد . با این وجود شستشوهای مکرر و زود به زود ، به دلیل نرم شدن موها و ازبین رفتن چربیهای طبیعی پوست به هیچوجه توصیه نمی شود .

برای شستن بدن سگها باید از شامپو استفاده گردد و در این رابطه می توان از انواع شامپوهای سگ و یا شامپو بچه بهره گرفت . مشروط بر آنکه نهایتا ً بدن حیوان را به خوبی آب کشیده و در ضمن طی چند روز بعد موها و پوست را ازلحاظ وجود شوره مورد بررسی قرارداد .

چنانچه بعد از شستشو ، بدن حیوان شوره بزند باید به دو موضوع مشکوک شد :

 

اول آنکه بدن حیوان به آن شامپو حساسیت و دارد .

دوم آنکه عمل آب کشیدن بطور مناسب صورت نگرفته است .

 

در هر دو صورت ، بدن حیوان دچار خارش می شود و این مسئله می تواند صاحب دام را سریعا ً متوجه موضوع نماید . در هر صورت بهتر است که در مواجه شدن با چنین مواردی ، با یک دامپزشک آگاه مشورت شود و یا در شستشوی بعدی از شامپوی دیگری استفاده گردد .

 

برای شستن حیوان بهتراست که از آب ولرم مایل به سرد بهره گرفته شود . زیرا در احساس سگها حرارت گرم ، 27 درجه و حرارت داغ ، معادل 38 درجه می باشد .

 

در زمان حمام دادن یا شامپو زدن باید دقت کرد که شامپو و آب وارد چشمها و گوشهای حیوان نشود . استفاده از وانهای کوچک و یا تشت برای شستشوی حیوانات مناسب است . بدین ترتیب می توان سگ را بطور کامل در آب شناور ساخت و بخوبی شست . بسیاری از حیوانات چنانچه از ابتدای زندگی به حمام کردن عادت داده شوند ، از این عمل لذت می برند . اما شستن سگهای بزرگی که از حمام خوششان نمی آید کار مشکلی است و اغلب به کمک فرد دیگری نیز نیاز خواهد بود .

 

پس از اتمام شستشو و بخصوص در ایام سرد ، باید بدن حیوان را خشک کرد . بهتراست تا چند ساعت از برخورد هوای سرد با سگ جلوگیری کرد . این نکته بخصوص در سگهای نژاد کوچک از اهمیت بیشتری برخورداراست .

 

نحوه خشک کردن حیوان نیز به حوصله و زمان و امکانات صاحب آن بستگی دارد . می توان سگ را به وسیله یک پارچه جاذب رطوبت مانند حوله خشک کرد . برخی از افراد ترجیح می دهند که سگ خود را به وسیله سشوار خشک کنند.

گاهی اوقات و بسته به شرایط جغرافیایی ، ممکن است موها به وسیله موادی از قبیل نمک ، قیر ، لجن ، رنگ ، صمغ درختان و امثال آن آغشته و آلوده گردد . در این موارد برای پاک کردن مو و پوست به هیچ وجه از موادی نظیر بنزین ، نفت ، تورپنتین و مواد شیمیائی مشابه استفاده نکنید . زیرا این مواد باعث خشکی پوست و تخریب آن می گردند . چنانچه این آلودگیها مختصر و سطحی باشند ، می توان با قیچی موهای آلوده را قیچی کرد . در غیر اینصورت بهتراست که منطقه آلوده را به وسیله روغنهای گیاهی یا معدنی به مدت 24 ساعت چرب نگه داشت و بعد از آن به وسیله صابون و آب بدن را شستشو داد .

در مناطقی که گیاهان تیغ دار رویش زیادی دارند ، صاحبان سگها می بایست بطور مکرر نواحی مختلف بدن حیوان نظیر بین پنجه ها ، زیرپاها ، اطراف گوشها و دستگاه تناسلی را بازرسی نموده و این خارهای خطرناک را از بدن جدا سازند .

گل و لای و لجن و توده های سفت ، اغلب در اطراف گوش و زیر پاها یافت می شوند و باعث آلودگی محیط و گرفتاریهای زیادی می گردند . در بعضی موارد حیوان با توسل به دندانهایش سعی به کندن و دفع آنها می کند . این توده ها را به راحتی می توانید از سطح مو قیچی کرده و جدا سازید . در انجام این کار باید به دو نکته توجه کرد :

اول این که مو را نباید آنچنان قیچی کرد که کم پشتی آن بارز گردد .

دیگر اینکه به پوست نیز آسیبی وارد نگردد .

البته توده های کوچک را بهتراست که با شانه کردن از سطح و موازی با پوست از روی موها جدا نمود . اقدامات آرایشی و بهداشتی تنها محدود به موها نمی شود ؛ بلکه چشم ها ، دندانها ، ناخنها و گوش ها نیز باید مورد مراقبتهای خاص قرارگیرند .

 

  • افسانه غریبی


                  روشهای کنترل ریزش مو سگها

ریزش موی سگها یک حالت عادی است ولی اغلب برای صاحبان مشکلاتی مانند آلرژی به وجود می آورد . همه سگها ریزش مو دارند و بعضی از نژاد ها نسبت به بقیه ریزش موی بیشتری دارند . ریزش مو را می توان با رعایت چند نکته کنترل کرد .

 

1 - برس زدن

با برس زدن سگ به صورت منظم می توانید ریزش موی سگ خود را کنترل کنید . در هنگام برس زدن موهای مرده بیرون می آیند و دیگر در نقاط مختلف خانه یا روی لباس شما جمع نمی شوند .

برسی را انتخاب کنید که با اندازه و نوع موهای سگ شما هماهنگ باشد زیرا انتخاب برس های نامناسب می تواند به سگ شما آسیب بزند .

نژاد های مو کوتاه به اندازه نژاد های مو بلند نیاز به برس زدن ندارند .

 

2 - حمام کردن

حمام کردن یکی از راه های دیگر کنترل ریزش موی سگها است ، زیرا پوست و موی تمیز به معنای کاهش ریزش مو است . در هنگام حمام کردن مو های مرده سگ بیرون می آیند .

بعضی نژاد ها نیاز به حمام کردن به صورت منظم ندارند ( مانند 2 بار در ماه ) ولی نژاد های دیگر نیاز به حمام رفتن منظم دارند .

سگها در تابستان نیاز بیشتری به حمام رفتن دارند . شما باید در تابستان سگ خود را یکبار در هفته حمام ببرید زیرا حمام رفتن موجب مرطوب شدن پوست و جلوگیری از خشکی می شود . خشکی پوست به معنای ریزش موی بیشتر است .

بهتر است از شامپو های با کیفیت بالا استفاده کنید که موجب نیرومند شدن پوست حیوان می شوند .

 

3 - رژیم غذایی

ریزش موی سگها به رژیم غذایی آنها نیز بستگی دارد و سگهایی که رژیم غذایی نامناسبی دارند دارای ریزش موی بیشتری هستند .

برای سگتان یک رژیم غذایی بالانس شده که دارای پروتئین ، فیبر و چربی بالا باشد تعیین کنید . برای دریافت یک رژیم غذایی مناسب با دامپزشکتان مشورت کنید .

4 - مکمل های غذایی

در صورتی که رژیم غذایی سگ شما مواد مورد نیاز بدنش را به او نمی رساند ، با دادن مکمل های غذایی مناسب به سگ می توان ریزش مویش را کنترل کرد . چربی ها برای سلامت پوست و موی سگ لازمند و اسید چرب ها مواد مورد نیاز پوست سگ را تامین می کنند و از ریزش مو جلوگیری می کنند .

 

5 - کک و کنه

کک ها ، کنه ها و دیگر انگل ها می توانند مشکلات زیادی را به وجود آورند . هنگامی که سگ دارای انگل های بیرونی باشد بیش از مواقع عادی خود را می خاراند و همین موجب افزایش ریزش مو می شود .

کک ها و کنه ها را می توان با دارو و شامپو های مخصوص از بین برد .

 

6 - کنترل استرس

یک سگ مضطرب نسبت به مواقع عادی ریزش موی بیشتری دارد . اضطراب در سگها بر اثر عوامل محیطی مانند تغییر محل زندگی ، از دست دادن یکی از اعضای خانواده یا پت و یا تولد یک کودک به وجود می آید . کنترل استرس معمولا مشکل را حل کرده و ریزش مو را کاهش می دهد .

علت استرس سگ خود را شناسایی کرده و آن را با محبت و توجه ، درمان و یا حتی دارو از بین ببرید .

 

در صورتی که متوجه شدید ریزش موی سگتان غیر عادیست حتما او را برای معاینه به نزد دامپزشک ببرید تا احتمال وجود بیماری های مختلف از بین برود . بیماری هایی که موجب ریزش مو می شوند شامل مشکلات پوستی ، کرم های حلقه دار ، کچلی و سرطان می شوند .

علل ریزش مو در سگها و گربه های خانگی و راههای ممانعت از آن

 

ریزش مو روند طبیعی است که موهای قدیمی ریخته و موهای تازه و جدیدجایگزین می شوند. عوامل بسیاری باعث ریزش مو در سگها و  گربه ها میشوند.اگر ریزش مو همراه با خارش شدید بدن یا همراه با طاسی نقطه ای باشد ناشی از بیماری محسوب می شود و در غیر این صورت معمولا ریزش موی فصلی (بیشتر در نژادهای مو بلند) است و یا در اثر عواملی دیگر مثل شستشوی بیش از حد با شامپو ، رژیم غذایی نا مناسب و یا ترس و اضطراب است.

بیماریهایی که سبب ریزش مومی شوند عمدتا بیماریهای انگلی و قارچی بوده و البته پرکاری تیروئید هم ریزش مو را به همراه دارد. جربها از مهمترین انگلهای پوستی هستند که سبب ریزش موها می شوند. جرب دمودکس که شایع ترین عامل آلودگی در سگها محسوب می شود  با عث ریزش مو (آلوپسیا) بدون خارش در نواحی پیشانی، اطراف چشم ها، پوزه و مخصوصا پنجه و لای انگشتان می شود. جرب سارکوپتس هم که عامل بیماری گال می باشد در نواحی کم موی بدن مثل گوش، اطرلف چشم، سر و گردن، شکم، آرنج و پاها سبب خارش شدید، قرمزی و ریزش مو می شود. برخی ککها وشپش ها نیز باعث ریزش مومی شوند.

رژیم غذایی نامناسب که حاوی مقادیر مورد نیاز ویتامین ها و مواد معدنی نباشد و همچنین غذاهایی که حاوی مواد آلرژن(حساسیت زا) باشند و ادویه های فراوان ، مواد نگهدارنده و افزودنی داشته باشند (مانند فست فود ها) هم باعث ریزش مو می شوند. در این موارد استفاده از غذهای طبیعی و ساده و همچنین غذاهای مخصوص حیوانات توصیه می شود.

عواملی مانند جدایی از صاحب، تغییر روال زندگی، تنهایی و یا ورود  حیوان دیگر که باعث ایجاد استرس و ترس در حیوان می شود هم ریزش مورا به دنبال خواهد داشت.

شستشوی بیش از حد با شامپو (حتی شامپوهای مخصوص حیوانات) هم سبب ریزش مو می شود. با به حداقل رساندن تعداد دفعات شستشو (حداقل 3 هفته یکبار) و استفاده از شامپوهای خشک و برنامه منظم برس زدن به میزان قابل توجهی از ریزش مو ها کاسته می شود. برس زدن باید طوری انجام شود که دندانه های برس با پوست تماس پیدا کنند. این کار سبب بهبود جریان خون در سطح پوست شده و به تغذیه مو ها کمک کرده و ریزش مو ها کمتر می شود. همچنین با اینکار موهای مرده بین شانهای برس جمع شده و دیگر در محیط اطراف پخش نمی شوند. در نژاد های مو بلند کوتاه کردن مو ها هم تا حدودی ریزش موها را کاهش می دهد.

منابع:

1-بیماریهای متداول حیوانات خانگی- ترجمه دکتر شهرام جمشیدی و دکتر بهارک اختر دانش-1388

2-راهنمای جامع حیوانات اهلی- ترجمه دکتر علی نصیریان و دکتر هستی آذرآباد-1390

گرداوری : دکتر افرا تیموری

 

  • افسانه غریبی