بیماری های قارچی در خزندگان

​

​

​

رطوبت بیش از حد، دمای محیطی پایین، بیماری های همزمان، سوءتغذیه، درمان آنتی بیوتیکی نامناسب و سایر استرس‌ها ممکن است باعث شوند که خزندگان به انواع مایکوزها مستعد شوند.

پاتوژنز

درباره مایکوزهای سیستمیک که طی دوره طولانی ای تشکیل می شوند، اطلاعات کمی وجود دارد، اما مدیریت مناسب نگهداری و مراقبت از خزنده و تغذیه، احتمال عفونت قارچی را کاهش می‌دهد. 

اعضای مایکروسپوریدیا، زوئاپاگومایکوتا، موکورمایکوتا، باسیدیومایکوتا و آسکومایکوتا (از جمله اوفیدیومایسس، نانیزیوپسیس) با بیماری در خزندگان مرتبط بوده است. 

تشخیص 

تشخیص مستلزم نشان دادن پاسخ پاتولوژیک میزبان و شناسایی عامل مایکوتیک است. 

درمان

گزارش‌های موفقیت آمیز از درمان مایکوزهای سیستمیک در خزندگان اندک است. درمان‌های پیشنهادی برای عفونت‌های تنفسی قارچی شامل: آمفوتریسین B، ایتراکونازول، فلوکونازول و ووریکونازول می‌شود. 

برای عفونت‌های مایکوتیک سطحی یا موضعی، برداشتن گرنولوما با درمان موضعی زخم توصیه می‌شود. 

گونه های باسیدیوبولوس، که پاتوژنی برای پستانداران، محسوب می شود در مدفوع خزندگان سالم یافت می‌شود. 

Nannizziopsis، در اردر Onygenales، خانواده Nannizziopsiaceae، به عنوان یک عامل نگرانی اصلی در پولک‌داران شناخته شده است. این بیماری معمولا توسط علاقه‌مندان به خزندگان به عنوان "بیماری قارچی زرد" شناخته می‌شود، هر چند ممکن است nannizziomycosis اصطلاح بهتری باشد. بیماران ابتدا با درماتیت پوسته‌ دار یا کراستیک ظاهر می‌شوند، اما تهاجم به بافت‌های عمیق شایع است و نرخ مرگ بالاست. 

در ابتدا در گزارش‌ها به عنوان آنامورف کریسوسپوریوم از Nannizziopsis vriesii (CANV) ، به نادرستی معرفی شده بود. این موضوع در بسیاری از مقالات در مورد گونه قارچی که واقعا یافت می‌شود، نادرست است و می‌تواند باعث سردرگمی شود. نباید از اصطلاح آنامورف کریسوسپوریوم استفاده کرد. 

اوفیدیومایسس اوفیدیوکولا به تازگی به عنوان یک نگرانی اصلی در مارهای آمریکای شمالی شناخته شده است. تظاهر بالینی این ارگانیسم معمولا به اسم "بیماری قارچی مار" عنوان می‌شود، هر چند ممکن است اوفیدیومایسس اصطلاح بهتری باشد. 

اوفیدیومایسس اوفیدیوکولا در سال ۲۰۰۹ برای اولین بار، در مارهایی که با درماتیت پوسته‌ای یا کراستینگ ظاهر می‌شدند، که معمولا در دور سر توزیع نشان می داد تشخیص داده شدند. تهاجم به بافت‌های عمیق نیز ممکن است. این بیماری می‌تواند باعث تاثیرات در سطح جمعیت در برخی جمعیت‌های آزاد شود. فلور طبیعی پوست مانع از رشد اوفیدیومایسس اوفیدیوکولا می‌شود، بنابراین استفاده از آنتی بیوتیک ممکن است باعث مستعد شدن حیوانات به اوفیدیومایسس شود. 

درماتوفیتوزیس در اوردر خزندگان،توصیف و شرح داده شده است. Geotrichum, Fusarium, Trichosporon بیشترین گونه های ایزوله و جداسازی شده‌اند. در اغلب موارد، آسیب پوستی قبل از عفونت قارچی ثانویه رخ می‌دهد. خزندگان لاکدار با عفونت‌های قارچی پوسته ای یا کراست دار می‌توانند با دبرایدمنت موضعی و کاربرد تاپیکال لوگول یا پوویدون-یوداین درمان شوند. همچنین قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش می‌تواند مفید باشد. زخم شدگی بافت‌های GI با عفونت‌های گونه های موکور و فوزاریوم همراه بوده است. بیماری ویسرال یا احشایی گرنولوماتوز مزمن در کبد، کلیه و طحال با گونه های متارهیزیوم و سیلیومایسس ایجاد شده است. قبل از مرگ تنها علائم کاهش وزن مشاهده می‌شود. حیوانات ممکن است تا چند روز قبل از مرگ به تغذیه ادامه دهند. 

بیشترین مناطق عفونت مایکوتیک پوست و مجاری تنفسی هستند. گونه های متارهیزیوم، موکور و سیلومایسس ایزوله‌های متداول هستند. گونه های آسپرژیلوس و کاندیدا از ضایعات ریوی لیزارد یا مارمولک و لاکداران جداشده‌است. 

بیشتر عفونت‌ها شامل تشکیل گرنولوما یا پلاک با عوارض تنفسی قبل از مرگ می‌شود. کاندیدیاز در مارهای بزرگ با نیستاتین (۱۰۰۰۰۰ واحد، به صورت خوراکی، برای ۱۰ روز) درمان شده است. 

منبع:

https://www.msdvetmanual.com/exotic-and-laboratory-animals/reptiles/mycotic-diseases-of-reptiles

cat breeds

 

                                                                                       

 

iguana osteodystrophy استئو دیستروفی فیبروزی در ایگوآنا

iguana osteodystrophy

استئو دیستروفی فیبروزی:

متداول ترین بیماری ایگوانای اسیر شده است که ناشی از تغذیه ی بسیار بد می باشد.

معمولا افرادی که به تازگی ایگوآنا خریداری کرده اند و مشاوره مناسبی در مورد تغذیه این حیوان نشده اند دچار اشتباهاتی می شوند.

معولترین اشتباه تغذیه با کاهو است.کاهو رطوبت مورد نیاز حیوان را فراهم میکند،اما از نظر تغذیه ای تهی است و این مشکل با کمبود ویتامین D3و کلسیم (ناشی از نبود نور مستقیم خورشید یا عدم دریافت اشعه فرابنفش مصنوعی یا فقدان مواد معدنی و ویتامینی)بدتر نیز می شود.

علایم:

سستی عمومی،بزرگی و بر آمدگی فک پایین،اشکال در غذا خوردن و اندام ها،دم به طور کاملا مشخصی برآمده و سفت و سخت میشود.گاهی دم یا پاها شکسته و دچار دفرمیتی می شوند.

تغذیه مناسب:

رژیم غذایی ایگوانا ها متکی به فیبر و پروتئین های گیاهی به همراه مقدار کمی چربی میباشد.

تغذیه معمول آن ها شامل 90درصد سبزیجات و 10درصد میوه جات می باشد.

*نکته:

از تغذیه با سبزیجات پخته خودداری کنید.

سبزیجات را قبل از خورد کردن به خوبی بشویید.

مواد غذایی مناسب:

سبزیجات:

کلم،سبزیجات و سر شلغم،نخودفرنگی و لوبیای سبز،یونجه خشک،شبدر،کلم پیچ،تخم کدو،هویج ریز ریز شده

گل ها:

گل میخک،گل های خانواده بامیه،گل رز

*از گل آزالیا اجتناب کنید که سمی است!!

میوه جات:

سیب،انگور،موز،هلو،گلابی،خربزه و هندوانه

حتما در تغذیه ایگوانا ها تنوع را رعایت کنید و از مکمل های تغذیه ای هم حتما مصرف کنید خصوصا در ایگوانا های در حال رشد که به کمبود کلسیم مستعد هستند.

منبع:کتاب راهنمای کاربردی خزندگان

 

کمک های اولیه ای که صاحبان مجاز به انجام آن می باشند

‌ کمک های اولیه ای که صاحبان مجاز به انجام آن می باشند:

  

                        

داشتن یک حیوان اهلی و فرزنددار شدن شباهت‌های زیادی باهم دارند. هردو، نوعی تعهد تمام وقت و قدری مسئولیت‌های اولیه لازم دارند، هردو دارای لذت‌های کوتاه مدت وطولانی مدت هستند و گاهی اوقات، حوادثی در آن بوقوع می‌پیوندد.

حداقل یک تفاوت بین بچه انسان و حیوانات اهلی وجود دارد: بچه شما بالاخره رشد می‌کند، ولی حیوان شما در هر حال بازهم برای شما مانند بچه باقی می‌ماند. همین امر، دلیل اهمیت این مطالب به عنوان راهنمای کمک های اولیه برای افرادی است که حیوان نگهداری می‌کنند. ما هروقت مثلا معده درد داشته باشیم به دکتر می‌رویم ولی در مورد حیوان، اغلب تا وقتی که علائم واضحی از پریشانی وجود نداشته باشد، متوجه وجود بیماری نمی‌شویم. 

استفاده از دستورات سایت به معنی کنار گداشتن مراقبت‌های دامپزشکی نیست. بلکه دستورات فقط راهنمائی است برای اینکه بتوانید تصمیم بگیرید، خود قادر به رفع کدامیک از مشکلات احتمالی هستید، رفع کدام مشکل کار شما نیست و تا رسیدن به دامپزشک چه اقداماتی می‌توانید انجام بدهید. 

خوشبختانه موارد اورژانس به ندرت اتفاق می‌افتند ولی باید برای آنها آماده بود. در بخش اول، با پیشگیری شروع می‌کنیم چرا که این مراقبت‌های روزمره هستند که سلامت حیوان شما را حفظ می‌کنند. در این جا به شما یاد داده می‌شود که چگونه یک کیف کمک‌های اولیه تهیه کنید و وسائل ابتدائی لازم را برای مواردی چون گرفتن درجه حرارت، دادن قرص یا شیاف و جابجا کردن حیوان بیمارتان در اختیار داشته باشید. امروزه کلینیک های دامپزشکی در اغلب نقاط وجود دارند. بهتر است تلفن و آدرس چندتا از آنها را در اختیار داشته باشید.

این راهنمائی‌ها عمدتا به سگ و گربه اختصاص دارد گرچه درباره پرندگان و سایر حیوانات کوچک خانگی هم توضیحات مختصری داده می‌شود. بسیاری از توضیحات ارائه شده برای سگ و گربه خصوصا در موارد اورژانس برای بقیه حیوانات هم قابل استفاده هستند.

بررسی داروی آیورمکتین

Lentigo in cats

LENTIGO SIMPLEX IN ORANGE CATS

Lentigo simplex has been described in orange cats. The condition is characterized by asymptomatic macular melanosis usually beginning in cats younger than 1 year of age.

The lesions start on the lips and begin as tiny black asymptomatic spots that gradually enlarge and become more numerous with time. There can be lesions on the nose, gingiva,and eyelids in addition to the lip. Well-circumscribed, generally circular areas of intense uniform macular melanosis,ranging from 1 to 9 mm in diameter and occasionally coalescent, are present  in variable numbers. The surrounding tissue is normal. The lesions do not vary in the intensity of hyperpigmentation with the time of year. They are asymptomatic, do not develop into melanoma, and have no identified cause.

 Histopathologic findings include marked hypermelanosis,predominantly of the basal cell layer of the epithelium, that is caused by the increased numbers of melanocytes and by hypermelanosis of the neighboring basal keratinocytes. Occasionally, melanophages are seen in the the superficial dermis.

Lentigo simplex is a cosmetic defect. These lesions do not require treatment, but if it is desired, surgical excision is the only way to eliminate them.

Muller and Kirk's Small Animal DERMATOLOGY

Feline Upper Respiratory Infections

عفونت های تنفسی راه های هوایی بالایی در گربه سانان

اتیولوژی: 

عامل اصلی مربوط به herpes & calci virus است . 

عواملی مثل bordetella و chlamydophila felis هم میتوانند درگیری ایجاد کنند البته کمتر. مایکوپلاسما و سایر عوامل عفونی ثانویه هم ممکن است دخیل باشند. 

 مسلما در بچه گربه ها، به دنبال استرس، در شرایط ساپرس ایمنی درگیری ها بیشتر است.

به راحتی بیماری از گربه ها و حتی fomite قابل انتقال است.

زیاد با این بیماری توی کلینیک روبه رو هستید به خصوص در گربه های خیابانی بسیار شایع است. 

علایم بالینی: 

-ترشحات سروزی -موکوسی چرکی از بینی 

-عطسه 

-ترشحات چشمی

-افزایش ترشحات بزاقی

-تب - بی اشتهایی -دهیدراتاسیون

  

** هرپس = زخم قرنیه - سقط جنین- مرده زایی 

** کلسی = زخم در دهان- پنومونی بینابینی - پلی ارتریت 

(*** گاهی در همین گربه ها لنگش هم دیده شده، پس تعجب نکنید) 

** بوردو= پنومونی- سرفه 

** کلامیدیا= conjunctivitis

درمان : 

* انچه در نلسون گفته شده: 

درمان حمایتی برای رفع دهیدریشن و اشتها انجام بشه . گفته شده بهتر برای بهبود وضعیت تنفس، حتما بخور استفاده بشه. 

از ضد احتقان های مثل : phenyl ephrine و oxymetazoline هم میشه استفاده کرد. 

انتی بیوتیک : 

اصلی ترین ampicillin و یا amoxicillin به صورت po باید داده بشه .

برای مایکو، کلامیدیاو بوردو هم میشه از Doxycycline به صورت po به مدت 42d داده بشه .

درشرایطی هم که به درمان سخت پاسخ میدند میشه از azithromycin استفاده کرد .

گفته شده برای درمان بهتر هرپس میشود از مکمل های خوراکی لیزین هم استفاده بشه .

در مورد conjunctivitis بهتره از کلرامفنیکل یا تتراسایکلین چشمی استفاده شود به دلیل مقاومت خیلی از میکروارگانیسم ها.

دروهای ضدویروسی موضعی مثل trifluridine, idoxuridine, adenine arabinoside برای زخم قرنیه هرپس هم مفید است.

برای کاهش درد چشم ناشی از میدزیاز atropine کارایی دارد.

اما در کنار تمام این ها انچه که در بالین به تجربه برای درمان این کیس ها استفاده کردیم: 

بعد از مایع درمانی و برطرف کردن دهیدریش، انتی بیوتیک مورد استفاده ampicillin و Lincomycine می باشد .

برای چشم هم در صورت conj همون کلرامفنیکل یا تتراساکلین هر 8h به مدت ٢w .

*****در مورد آنتی بیوتیک استفاده از آمپی سیلین +سولباکتام و یا کوآموکسی کلاو بهتر است.

منبع: نلسون

نویسنده: فایزه اسدی

نشانه های بالینی مهمی ک میتواند هشداری بر وجود یک بیماری ویروسی خطرناک در گربه باشند

بیماری های انگلی در سگ

بیماری های انگلی در سگ

انگل های داخلی

کرمهای گرد :

کرمهای گرد به خصوص آسکاریس ها درتوله ها بسیارشایع هستند . اکثرتوله های آلوده نشانه بالینی را نشان نمی دهند . اما میلیونها تخم آلوده کننده به وسیله آنها در محیط پراکنده می شود که می تواند برای سایر سگها و اطفال خطرناک باشد .این کرمها شبیه به یک رشته ماکارونی سفید رنگ صاف یا فرخورده هستند و طولی درحدود 2 الی 8 سانتی متردارند . دامپزشک با تجویز داروهای ضد کرم گرد به دفع این انگل ها اقدام خواهد نمود .

کرمهای پهن :

قطعاتی از کرمهای پهن ممکن است که در موهای اطراف مخرج در آشیانه یا درمدفوع قابل مشاهده باشند . بندهای زنده این انگل سفید و یا سفید مایل به کرم بوده پهن هستند و انقباضاتی را نشان می دهند . بندهای مرده زرد رنگ بوده وکدرمی شوند و ازلحاظ ظاهری شبیه به دانه های برنج هستند .سگ های آلوده اغلب نشانه ای ندارند ولی ممکن است کاهش وزن داشته و یا به صورت اتفاقی به اسهال مبتلا شوند . یکی ازکرم های پهن به نام اکینوکوکوس گرانولوزورس انگل بسیار کوچکی است که تخم آن می تواند در پستانداران و از جمله انسان به بیماری خطرناکی منجرشود که به نام کیست هیداتید مشهوراست .انگل کوچکی است که تخم آن می تواند در پستانداران و ازجمله انسان به بیماری خطرناکی منجرشود که به نام کیست هیداتیک مشهوراست . انگل بالغ در روده سگها زندگی می کند . تخم این انگل به وسیله مدفوع به محیط خارج راه می یابد . خورده شدن تخم این انگل به طوراتفاقی و به وسیله سایرپستانداران باعث می گردد که در اعضاء مختلف بدن آنها از جمله کبد ، طحال و ریه ها این کیست به وجود آید .از آنجائی که سگها با خوردن این کیست ها به شکل بالغ کرم مبتلا می گردند (و این چرخه تکرار می گردد) توصیه می شود که از مصرف ضایعات کشتارگاهی آلوده به خصوص ریه ها (جگرسفید) و کبدهای مبتلا در تغذیه سگها به هیچ عنوان استفاده نشود . ایجاد بیماری کیست هیداتیک در انسان بسیارخطرناک بوده و درمان آن به دشواری و با عمل جراحی صورت می گیرد .با تجویز داروهای ضد انگل خاص که بر علیه این کرم موثرهستند می توان از بروز انگل در سگ و به دنبال آن وقوع کیست هیداتیک در انسان و سایرپستانداران پیشگیری نمود .

انگل های خارجی

کک :

ککها انگل های خونخوار هستند بنابراین گزش و تغذیه آنها از خون باعث خارش و عفونت پوست و کم خونی می گردد . به علاوه می توانند ناقل برخی ازکرمهای پهن باشند . سگهای مبتلا به کک ممکن است دچارموریزی شوند . بخصوص نواحی پشت و گردن و داخل رانها بیشترمبتلا می گردند .ککها می توانند به بدن انسان نیز حمله نموده و اقدام به خونخواری نمایند . به علاوه واکنش های ازدیاد حساسیتی که نسبت به کک ایجاد می گردد در سگها شایع می باشد . این بیماری باعث خارش شدید و عفونت پوست می گردد . اگرچه ککها فاقد بال هستند ولی می توانند که به خوبی جهش نمایند . ککها را می توان با جستجوی موها مشاهده کرد که به سرعت راه می روند .نشانه دیگری که حاکی از وجود ککها است مشاهده ذرات سفید و سیاه رنگ کوچکی است که در واقع تخم یا مدفوع ککها هستند . این تخم ها به پوست چسبندگی ندارند و به سادگی در آشیانه و هرجائی که سگ رفت وآمد می کند پخش می شوند و درمدت 8 الی 10 روز به لارو کک تبدیل می شوند .همین مسئله است که ریشه کنی کک را از منزل و محیط با دشواری روبرو می سازد . زیرا تخم ککها در همه جا پخش می گردند . کک هایی را که بر روی بدن حیوان باشند به راحتی می توان با مصرف داروهای حشره کش و سموم مخصوص شستشوی حیوانات نابود کرد . اما چنانچه محیط دام سمپاشی نگردد به زودی تخم های انگل بازشده و ککهای جدید باعث آلودگی مجدد دام خواهند شد .با استفاده از جاروبرقی می توان کف منزل و قالی ها را به خوبی پاکسازی کرد . شستن یا سوزاندن کف بستر نیز اثرات مثبتی دارد . برای مناطق بزرگ یا آلودگی های جدی تر نیز می توان با مواد حشره کش متعارف اقدام به سمپاشی نمود .

کنه :

کنه ها باعث کم خونی ، فلجی ناشی ازکنه و بیماریهای خطرناک دیگری می شوند . در صورتی که در شرایط جغرافیائی مرطوب زندگی می کنید یا سگ خود را در مسافرت به آنجا می برید ، می بایست که بدن دام به صورت روزانه بازبینی گشته و کنه های موجود را از سطح بدن جدا نمود .بهترین راه برای نابود کردن کنه ها این است که چنانچه تعداد آنها کم می باشد درابتدا سطح آنها را به وسیله الکل آغشته نمائید . سپس کنه را محکم به وسیله یک موچین یا پنس گرفته و به طور عمودی به سمت خارج بکشید . پس از خارج کردن کنه آن را به وسیله آتش یک کبریت بسوزانید . هیچگاه سعی نکنید که کنه متصل به بدن را بسوزانید !در صورتی که تعداد کنه ها زیاد باشد می توانید که از داروهای حشره کش و سموم مخصوص استفاده نمائید . دراستفاده از این داروها حتما به بروشور و دستورالعمل آن توجه نمائید .

شپش :

شپش باعث خارش شدید و پوسته پوسته شدن پوست می گردد . این موجودات با تماس مستقیم منتقل می شوند . تخم های شپش به موهای بدن می چسبد و لاروهای آن نیز در همان جا از تخم خارج می گردند . برخی از شپش ها خونخوار بوده و باعث کم خونی می شوند . شپش ها را نیز می توان با سموم حشره کش مناسب نابود کرد .

جرب :

جربها نوعی از انگل های بندپا می باشند که با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند . انواع مختلفی از این بندپایان در سگ وجود دارند که در نواحی مختلف بدن ایجاد بیماری می نمایند . این بیماریها را درلفظ معمول گال می نامند .

جرب گوش :

در داخل مجرای شنوائی سگها زندگی می کند . چنین سگی مرتبا سر خود را تکان می دهد و گوش خود را مرتبا می خاراند و شما می توانید که ترشحات مومی سیاه رنگی را در داخل گوش مشاهده کنید .بیماری های ادراریسیستم ادراری شامل کلیه ها ، حالبها ، مثانه و مجرای ادرار است . عضو اصلی در این مجموعه کلیه ها هستند که میزان آب و مواد معدنی بدن را در حال تعادل نگه می دارند و با دفع مواد زائد در برقراری تعادل محیط داخلی بدن کمک می نماید .

نشانه هایی که دلالت برمشکلات ادراری دارند به شرح زیرمی باشد :

- عطش زیاد و افزایش ادرار وجود خون یا چرک در ادرار

- تلاش برای ادرارکردن استفراغ

- دفع ادرار به صورت مکرر و حجم کم وضعیت غیر طبیعی بدن

- ناتوانی در دفع ادرار کاهش اشتها

- عدم کنترل بر دفع ادرار کاهش وزن

ده نوع جراحت عامل لنگش در سگ

ده نوع جراحت عامل لنگش در سگ

لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد...

لنگش سگ لزوماً همراه با افزایش سن حیوان نیست و می تواند به علت مشکلاتی از یک تروما یا عارضه ای مرموز و مزمن باشد. لنگش را باید همیشه جدی گرفت چرا که یک لنگش ساده هم می تواند نشانه یک وضعیت خطرناک و تهدیدکننده زندگی حیوان باشد. عللی که باید صاحب یک سگ با آنها آشنا باشد و در صورت مواجهه با آن به دامپزشک مراجعه کند عبارتند از :

1 - جراحت بافت نرم : این عامل را می توان شایعترین علت لنگش سگ نامید. رگ به رگ شدن، کشیدگی عضله و تروماهای کوچک وارده به عضلات از این دسته اند. معمولاً این دسته عوامل خطرناک نیستند و با استراحت و تجویز داروهای ضد درد خفیف درمان می شوند.

2 - آرتریت : اگر سگی در بلندشدن از جای خود یا بالارفتن از پله ها و پایین آمدن مشکل دارد باید در این خصوص با دامپزشک برای اطمینان از عدم وجود آرتریت مشورت نمود. اگر سگ جثه بزرگی دارد ممکن است دیسپلازی لگن هم در بین باشد.

3 - جراحت کف پا یا ناخن : بریدگی کف پا می تواند به لنگش منجر شود. سنگ تیز ، خرده چوب یا شیشه هم می تواند در کف پا فرو رفته و باعث لنگش شود. شکستگی ناخن هم از دیگر علل است. به تورم یا علائم عفونت هم باید توجه کرد. تغییر ناگهانی و شدید آب و هوا هم می تواند به آسیب و ترک خوردن بافت کف پا و دردناک شدن آن منجر گردد.

4 - شکستگی های داخلی : این نوع شکستگی استخوانی به نحوی است که پوست دچار آسیب نشده است. البته ممکن است تا مدتی این عارضه مشخص نشود بخصوص اگر پا ظاهر غیرطبیعی در اثر پیچ خوردگی و غیره نداشته باشد.

5 - شکستگی شدید : در این نوع شکستگی ، استخوان آسیب دیده از پوست بیرون زده است. در این حال ممکن است عفونت در اثر مواجهه استخوان با خارج هم عارض گردد.

6 - شکستگی اپی فیزیال : این نوع شکستگی معمولاً در انتهای استخوانهای بزرگ نظیر femur یا humerus و در محل صفحات رشد در توله ها یا سگ های جوانتر اتفاق می افتد.

7 - درد با علت نامشخص : عارضه ای در توله ها و سگ های جوان وجود دارد که از آن به panosteitis تعبیر و باعث لنگش می شود. علت اصلی آن مشخص نیست اما نقش ژنتیک در آن مؤثر است. رشد سریع و غذاهای با پروتئین بالا هم بی تأثیرنیستند.

8 - جراحت لیگامنت : لیگامنت‎‌ها رشته های عضلانی هستند که استخوانها را در محل مفاصل بهم پیوند می دهند. وقتی دچار جراحت شوند، کارکرد مفصل با مشکل مواجه شده و حیوان دچار لنگش می گردد.

9 - تومورها : لنگش می تواند نشانه ای از وجود یک تومور در استخوان ، مغز یا سیستم اعصاب مرکزی باشد. اگر علاوه بر لنگش علائمی نظیر عدم تقارن در راه رفتن بین پاها یا عدم تعادل مشاهده شود یا توده ای لمس گردد باید از نظر وجود تومور حیوان مورد معاینه و آزمایش قرار گیرد. 

10 - مشکل زانو : ممکن است در اثر پرش ، عفونت یا تروما استخوان زانو دچار مشکل گردد که در این صورت باید با دامپزشک مشورت نمود.