مدیریت و درمان بیماری های رایج پوستی در دام کوچک
نویسنده: آریانه نوبر
https://uplod.ir/feknehlai9ou/management-and-treatment-of-small-animal-skin-disorders.pdf.htm
Credit to the Copyright Owner: Management and treatment of small animal skin disorders
Author :Ariane Neuber
Vet Times
The website for the veterinary profession
https://www.vettimes.co.uk
https://uplod.ir/feknehlai9ou/management-and-treatment-of-small-animal-skin-disorders.pdf.htm
ناشنوایی در حیوانات
ناشنوایی به معنای عدم توانایی شنیدن صداها، یک مشکل رایج در حیوانات خانگی مانند سگها و گربه‌ها است. این مشکل همچنین ممکن است در حیوانات دیگر نیز رخ دهد، اما کمتر شایع است. ناشنوایی انواع مختلفی دارد: ممکن است وراثتی (ژنتیکی)، باشد، در طول زندگی بعد از تولد یا در زمان تولد (مادرزادی) رخ دهد یا با گذشت زمان ایجاد شود. انواع ناشنوایی وراثتی در مقابل اکتسابی: ناشنوایی وراثتی معمولاً به رنگ موی سفید و برخی ویژگی‌های ژنتیکی مرتبط است. ناشنوایی اکتسابی به عواملی مانند اوتیت، عفونت‌ها، آسیب‌ها از صداهای بلند، عوارض برخی داروها (مانند داروهایی که به شنوایی آسیب می‌زنند) یا تغییرات مرتبط با سن وابسته است.
شایع ترین علت ناشنوایی در سگ ها و گربه ها مادرزادی و ارثی و در ارتباط با رنگدانه های سفید است.
دریافت
عنوان: تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر بیماری های تنفسی در طیور
حجم: 405 کیلوبایت
توضیحات: تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر بیماری های تنفسی در طیور
دریافت
عنوان: ovarian cyst
حجم: 954 کیلوبایت
توضیحات: ovarian cysts in bitches
دریافت
عنوان: پاستورلوزیز در دام بزرگ
حجم: 802 کیلوبایت
توضیحات: پاستورلوزیز در دام بزرگ
دان ومسائل مربوط به آن
اکثر مرغداران اطلاعات زیادی در مورد فرمول دانی که به طیور میدهند ندارند و مسئولیت اصلی شان تنها نظارت برتمیز بودن دان و مقدار کافی آن می باشد .این مسئله در نوع خود موضوعی مهم است و فاکتورهای متعددی بر آن موثرند
حمل دان:
توصیه می شود که همیشه از دان تازه استفاده گردد .بهتر است دان هفته ای یکبار به مرغداران تحویل شود .سیلوهای دان باید ظرفیتی به اندازه مصرف یک هفته طیور به اضافه 2 روز ذخیره داشته باشند . سیلوهای ذخیره دان باید در بیرون سالن نصب شود تا رانندگان تانکر حمل دان وارد سالن نگردند .
تمیز بودن کامیون حمل دان:
در طرح مرغداری برنامه های متعددی برای پاکیزگی کامل و عاری بودن طیور از بیماریها در نظر گرفته شده اند .هر شخص قبل از ورود به سالن باید دوش گرفته و لباس تمیز بپوشد ولی چگونه می توان کامیون حمل دان را تا هنگام تحویل دان بطور کامل ضدعفونی کرد ؟
یکی ازمهمترین مشکلات مدیریت مرغداری حل همین مسئله است .برای ضد عفونی نمودن چرخها، کامیون باید از حوضچه ضدعفونی که دارای آب به اضافه محلول ضدعفونی کننده بادوام است عبورنماید .اگر چه ضد عفونی نمودن کامل کامیون حمل دان غیر ممکن می باشد، ولی باید فوق العاده دقت شود که ضد عفونی کامیون در حدامکانات موجود به نحو احسن انجام گیرد و عوامل بیماری زا به مرغداری راه نیابد .
دان اولیه:
در 6هفته اول دوران پرورش لازم است که دان در تمام اوقات در اختیار جوجه ها قرار گیرد . در خلال چند روز اول زندگی باید دان به آسانی در دسترس جوجه ها باشد و این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است .معمولاً در این دوره از درب کارتن حمل جوجه ها بطور وارونه و یا از سینی های مشابه به عنوان دانخوری استفاده می شود، چون دانخوریهای پهن و بزرگ مناسبترین دانخوری در این شرایط می باشند .هرکدام از این دانخوریها برای 100 قطعه جوجه کافی است .گاهی از شانه های حمل تخم مرغ نیز استفاده می شود .تعداد 2 عدد شانه تخم مرغ برای 100 قطعه جوجه کافی است .دان اولیه باید تقریباً 3 ساعت پس از ورود جوجه ها در تمام سطح دانخوری پاشیده شود .دان باید تمیز باشد، از اینرو بهتر است درروزهای اول مرتباً مقادیر کم دان در داخل سینی ها ریخته شود .
کل جوجه ها باید دان بخورند . بایدمراقب بود که در مرحله شروع پرورش، کل جوجه ها دان بخورند .به این منظور باید روی دانخوریها نور کافی وجود داشته باشد تا جوجه های جوان بتوانند به آسانی دان مصرف نمایند . دمای سالن باید به اندازه کافی بالا باشد تا جوجه ها برای گرم شدن به زیر مادر مصنوعی تجمع نکنند و بتوانند دان مصرف نمایند .دانخوریها را در خارج از لبه چتر مادر مصنوعی قرار می دهند تا نور کافی به آنان تابیده شود و دان نیز خشک نگردد .
کنترل جوجه های گرسنه:
بعضی از جوجه ها در یادگیری طرز مصرف دان دچار اشکال هستند و این امر باعث پیدایش جوجه های گرسنه می شود .به این منظور باید جوجه هائی را که ترسو بنظر می رسند کنترل کرد که چینه دانشان پر از دان باشد .در روز اول چند ساعت پس از شروع مصرف دان باید چینه دان بزرگ و پر از دان باشد .اگر همه جوجه ها دان مصرف نمی کنند باید دقت نمود که اشکال در چیست و آنرا رفع نمود .
پیشگیری از چسبندگی مقعد:
در بعضی از مجتمع های پرورش طیور و در خلال بعضی از فصول سال مدفوع جوجه ها آبکی بوده و طی چندروز اول مصرف دان به عارضه چسبندگی مقعد دچار می شوند .اغلب اوقات این مشکل را می توان بامصرف ذرت خرد شده (گندم یا مایلو خرد شده) بعنوان بخشی از اولین جیره غذایی حل نمود .بهتر است که ذرت ابتدا بوسیله یک غلطک خرد شود، سپس الک گردد تا ذرات خرد شده بمانند و آرد این مجموعه حذف شود .ذرت خرد شده باید روی دان اولیه ریخته شود .هیچگاه از غذای ذرت خرد شده به تنهائی استفاده نکنید .تغذیه از ذرت خرد شده فقط برای دو روز است و برای هر 100 قطعه جوجه در مدت 2 روز میزان 5/4 کیلوگرم ذرت خرد شده لازم می شود.
منبع: راهنمای کامل پرورش طیور ، تالیف مک.او.تورث و دونالد دی بل ، ترجمه دکتر محسن فرخوی ، مهندس تقی خلیقی سیگارودی ، دکتر فریدون نیک نفس، انتشارات واحد آموزش و پژوهش معاونت کشاورزی سازمان اقتصادی کوثر، تهران، چاپ سوم
iguana osteodystrophy
استئو دیستروفی فیبروزی:
متداول ترین بیماری ایگوانای اسیر شده است که ناشی از تغذیه ی بسیار بد می باشد.
معمولا افرادی که به تازگی ایگوآنا خریداری کرده اند و مشاوره مناسبی در مورد تغذیه این حیوان نشده اند دچار اشتباهاتی می شوند.
معولترین اشتباه تغذیه با کاهو است.کاهو رطوبت مورد نیاز حیوان را فراهم میکند،اما از نظر تغذیه ای تهی است و این مشکل با کمبود ویتامین D3و کلسیم (ناشی از نبود نور مستقیم خورشید یا عدم دریافت اشعه فرابنفش مصنوعی یا فقدان مواد معدنی و ویتامینی)بدتر نیز می شود.
علایم:
سستی عمومی،بزرگی و بر آمدگی فک پایین،اشکال در غذا خوردن و اندام ها،دم به طور کاملا مشخصی برآمده و سفت و سخت میشود.گاهی دم یا پاها شکسته و دچار دفرمیتی می شوند.
تغذیه مناسب:
رژیم غذایی ایگوانا ها متکی به فیبر و پروتئین های گیاهی به همراه مقدار کمی چربی میباشد.
تغذیه معمول آن ها شامل 90درصد سبزیجات و 10درصد میوه جات می باشد.
*نکته:
از تغذیه با سبزیجات پخته خودداری کنید.
سبزیجات را قبل از خورد کردن به خوبی بشویید.
مواد غذایی مناسب:
سبزیجات:
کلم،سبزیجات و سر شلغم،نخودفرنگی و لوبیای سبز،یونجه خشک،شبدر،کلم پیچ،تخم کدو،هویج ریز ریز شده
گل ها:
گل میخک،گل های خانواده بامیه،گل رز
*از گل آزالیا اجتناب کنید که سمی است!!
میوه جات:
سیب،انگور،موز،هلو،گلابی،خربزه و هندوانه
حتما در تغذیه ایگوانا ها تنوع را رعایت کنید و از مکمل های تغذیه ای هم حتما مصرف کنید خصوصا در ایگوانا های در حال رشد که به کمبود کلسیم مستعد هستند.
منبع:کتاب راهنمای کاربردی خزندگان
کمک های اولیه ای که صاحبان مجاز به انجام آن می باشند:

داشتن یک حیوان اهلی و فرزنددار شدن شباهت‌های زیادی باهم دارند. هردو، نوعی تعهد تمام وقت و قدری مسئولیت‌های اولیه لازم دارند، هردو دارای لذت‌های کوتاه مدت وطولانی مدت هستند و گاهی اوقات، حوادثی در آن بوقوع می‌پیوندد.
حداقل یک تفاوت بین بچه انسان و حیوانات اهلی وجود دارد: بچه شما بالاخره رشد میکند، ولی حیوان شما در هر حال بازهم برای شما مانند بچه باقی می‌ماند. همین امر، دلیل اهمیت این مطالب به عنوان راهنمای کمک های اولیه برای افرادی است که حیوان نگهداری میکنند. ما هروقت مثلا معده درد داشته باشیم به دکتر می‌رویم ولی در مورد حیوان، اغلب تا وقتی که علائم واضحی از پریشانی وجود نداشته باشد، متوجه وجود بیماری نمی‌شویم.
استفاده از دستورات سایت به معنی کنار گداشتن مراقبت‌های دامپزشکی نیست. بلکه دستورات فقط راهنمائی است برای اینکه بتوانید تصمیم بگیرید، خود قادر به رفع کدامیک از مشکلات احتمالی هستید، رفع کدام مشکل کار شما نیست و تا رسیدن به دامپزشک چه اقداماتی می‌توانید انجام بدهید.
خوشبختانه موارد اورژانس به ندرت اتفاق می‌افتند ولی باید برای آنها آماده بود. در بخش اول، با پیشگیری شروع می‌کنیم چرا که این مراقبت‌های روزمره هستند که سلامت حیوان شما را حفظ میکنند. در این جا به شما یاد داده میشود که چگونه یک کیف کمک‌های اولیه تهیه کنید و وسائل ابتدائی لازم را برای مواردی چون گرفتن درجه حرارت، دادن قرص یا شیاف و جابجا کردن حیوان بیمارتان در اختیار داشته باشید. امروزه کلینیک های دامپزشکی در اغلب نقاط وجود دارند. بهتر است تلفن و آدرس چندتا از آنها را در اختیار داشته باشید.
این راهنمائی‌ها عمدتا به سگ و گربه اختصاص دارد گرچه درباره پرندگان و سایر حیوانات کوچک خانگی هم توضیحات مختصری داده میشود. بسیاری از توضیحات ارائه شده برای سگ و گربه خصوصا در موارد اورژانس برای بقیه حیوانات هم قابل استفاده هستند.
قارچ سطح پوست، کچلی یا درماتوفیتوز در سگ و گربه
قارچ سطح پوست یا درماتوفیتوز که به آن اصطلاحا کچلی نیز می گویند یک بیماری شایع پوستی در سگ و گربه وانسان است که به وسیله قارچهایی به نام درماتوفیت (Dermatophyte) به وجود می ایند.این قارچهای درماتوفیتی علاقه زیادی به کراتین دارند.کراتین یک پروتئین است که به وسیله سلولهای پوست تولید شده و در لایه خارجی پوست قرار میگیرد. مو و ناخن نیز از کراتین تشکیل شده اند به همین دلیل قارچهای درماتوفیتی می توانند پوست ، مو و پنجه های حیوان را الوده کنند.گربه های پارسی و هیمالیایی نسبت به دیگران بیشتر درمعرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
سه نوع قارچ درماتوفیتی شایع در سگ و گربه به نامهای میکروسپوروم کنیس (Microsporum canis) ، میکروسپوروم ژیپسیوم (M.gypsium) و تریکوفیتون منتاگروفیس وجود دارند.نوع اول معمولا از یک حیوان به حیوان دیگر انتقال پیدا میکند ، نوع دوم از طریق خاک به حیوانات سرایت کرده و سومی از طریق جوندگان مثل موش به حیوان انتقال پیدا میکند.
علایم قارچ درماتوفیتی:
درماتوفیتها باعث سست شدن موها شده به طوری که به راحتی موها ریزش پیدا کرده واین ریزش مو باعث ایجاد حالت کچلی مهمولا گرد یا سکه مانند در ان ناحیه میشود.از علایم دیگر این قارچها میتوان به ایجاد جوشهای کوچک ، پوسته پوسته یا تیره شدن پوست ،اشاره کرد.اگر قارچهای درماتوفیتی پنجه ها یا ناخن ها را مبتلا کنند ، می توانند باعث بد شکل شدن ناخن و یا ترشح مایع لزج مانند از پنجه ها شود.
بعضی از گربه ها می توانند حامل بیماری باشند بدون اینکه از خود علایمی را نشان دهند، به اینه گربه ها اصطلاحا گربه های ناقل می گویند که باعث انتقال بیماری به سگ و گربه سالم می شوند. همچنین قارچهای درماتوفیتی میتوانند باعث ایجاد ضایعات دانه دانه مانند ریز بر روی پوست گربه شوند که در اثر ناز و نوازش در زیر دست حس میگردند . به این حالت اصطلاحا التهاب پوست ارزنی می گویند.
تشخیص:
علایم ابتلا به قارچهای درماتوفیتی می تواند شبیه به چندیدن بیماری دیگر پوستی باشد، بنابراین هیچوقت تشخیص نمی بایست تنها بر اساس شکل و علایم ظاهری ریزش مو داده شود.در صورت شک به بیماری با منشا قارچ درماتوفیتی ، دامپزشک ابتدا با قرار دادن منطقه کچلی در زیر نور ماورا بنفش که اصطلاحا به آن لامپ وود (wood lamp)می گویند می تواند تا حدودی بیماری را تشخیص دهد.معمولا ضایعاتی که بعضی از این درماتوفیتها در اثر فعالیت خود ایجاد میکنند زیر لامپ وود به رنگ سبز ملایم شبرنگ در می ایند. به هر حال عدم وجود این دانه های شب رنگ سبز مساوی با مبتلا نبودن حیوان نیست و بعضی از درماتوفیتها از خود رنگی متسع نمی کنند.
بهترین راه تشخیص قارچهای درماتوفیتی ،برداشتن نمونه از پوست وموی محل درگیر و کشت دادن ان است. برای انجام این ازمایش ساده،مقادیری از موهای قسمت اسیب دیده پوست به وسیله یک مسواک یک بار مصرف یا به وسیله یک پنس برداشته و داخل ظروف مخصوص که حاوی مواد مغذی برای رشد این نوع قارچها است(محیط کشت)گذاشته می شود.
اگر پس از مدتی (معمولا 14-5 روز) درماتوفیت در محیط رشد کند، آنوقت مشخص میشود که حیوان مبتلا به این بیماری است . اگر درماتوفیت رشد نکرد بیماریهای دیگر باید مد نظر قرار گرفته شوند . با مشاهده میکروسکوپی قارچهای رشد کرده بر روی محیط کشت ،دامپزشک حتی می تواند به نوع درماتوفیت مسئول ایجاد بیماری نیز پی ببرد.
