درماتیت بین انگشتی
آماس حاد یا مزمن بین انگشتی است که با لنگش ملایم تا متوسط مشخص میگردد.آماس مربوط به محدوده اپیدرم میباشد.تخریش سطحی و منتشر اپیدرم در شکاف بین انگشتی ممکن است در مراحل اولیه بیماری مشاهده شود.موارد مزمن تر،هایپر کراتوز نشان میدهند که ظاهر پوست بین انگشتی زبر و خشن است.اکسودای سروزی متعفن و خاکستری رنگ ممکن است حضور داشته باشد.جراحات به فشار حساسیت ملایمی دارد.این وضعیت غالبا با شکاف پاشنه همراه است و احتمال امتداد شکاف به ناحیه زیر شاخی پاشنه نیز وجود دارد.
بیماری را میتوان با استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی و حوضچه های ضدعفونی پا درمان و پیشگیری کرد.با این وجود بیماری میتواند در دامداری هایی که به طور مرتب ضدعفونی انجام میگیرد باقی بماند.ممکن است اجرام مولد بیماری در داخل شکاف های عمیق پاشنه که برای محلول های ضدعفونی پا قابل نفوذ نیست باقی بماند.،از این رو شکاف های پاشنه باید اصلاح شود تا امکان دسترسی ماده ضدعفونی کننده به اجرام وجود داشته باشد.
درماتیت بین انگشتی از نکروباسیلوز بین انگشتی(گندیدگی سم)متفاوت است،در درماتیت بین انگشتی عفونت به درم گسترش یافته است و منجر به تشکیل شکاف میگردد،عفونت ساختارهای عمیق تر و سلولیت نواحی مفصل بین انگشتی بالایی و بخلق میشود.با وجود این ممکن است در مراحل اولیه مشکل بتوان درماتیت بین انگشتی و گندیدگی سم را از نظر بالینی تفریق کرد.در چنین مواردی سابقه گله،آسیب شناسی سلولی و کشت بافت بیوپسی شده برای تشخیص تفریقی مورد نیاز است.
منبع:
Large animal internal medicine.p.smith
