اسکرپی در گوسفند و بز
بیماری اسکرپی بدون تب کشنده و مزمن می باشد بیماری در گوسفند و بز بوده و به وسیله عاملی ایجاد می شود که می توان آن را از دامی به دام دیر منتقل ساخت.این عامل در بدن میزبان ازدیاد می کند.هیچگونه شواهدی برای برقراری ایمنی در دام های بیمار و یا به ظاهر شفا یافته نیست.حساسیت در برابر بیماری اسکرپی ممکن است ارثی بوده یا بیماری به وسیله تماس مستقیم و یا احتمالا اشیا آلوده امکان پذیر است.انتقال عمومی در میش و قوچ های آلوده امکان پذیر است اما در بز ها انجام نمی گیرد.نشانی های اولیه پدیده های عصبی زودگذر است که گاه گاه به فاصله چندین هفته و مالش بدن به اجسام شروع می شود.خارش بیشتر در بالای کپل و ران ها و قاعده دم آشکار می شود .لرزش عضلانی،طرز راه رفتن غیر عادی و لاغری شدید،عدم توانایی در بلع ،استفراغ،از بین رفتن صدای گوسفندو کوری است.خارش در بز کمتر است.پیشگیری:تمام حیواناتی که نشانی بیماری را آشکار می کنند باید ذبح شوند.اصطبل و پناهگاههای گوسفند باید تمیز و با محلول دو درصد سود سوز آور ضدعفونی شوند.از تماس دام های حساس با جفت میش های آلوده باید حتی الامکان جلوگیری نمود.درمان:هیچگونه درمانی در تغییر مسیر بیماری مؤثر نیست.
